Guaracha

Guaracha
Sorrera	XVIII. mendearen amaieratik aurrera
Sorlekua	Kuba
Instrumentuak	gitarra eta tres

Guaracha Kuban sortu zen musika eta dantza genero bat da, tempo azkarrekoa eta letra komikoa edo pikareskoa duena.^[1]^[2] Guaracha hitza XVIII. mendearen amaieratik eta XIX. mendearen hasieratik erabiltzen zuten gutxienez. Antzerki musikaletan eta behe-mailako dantza-aretoetan jotzen eta kantatzen zituzten guarachak. Antzerki komiko bufoaren zati integral bihurtu ziren XIX. mendearen erdialdean.^[3] XIX. mendearen amaieran eta XX. mendearen hasieran, guaracha musika-forma gogokoena zen Habanako putetxeetan.^[4]^[5] Guarachak bizirik dirau gaur egun Kubako estiloko trova musikari, talde eta orkestra handien errepertorioetan.

Guaracharen akonpainamendua gitarrarekin eta tresekin egiten zuten, eta abesti eta boleroak jotzen zituzten Kubako ohiko abeslariek interpretatzen zuten. Guarachak aire mugituagoa hartzen du eta ohiko tango-erritmora jotzen duen erritmoa. Horrela, guaracha adierazpen pikaresko edo satiriko gisa geratzen zen, eta canción, kontrakoan, adierazpen liriko gisa, baina, azken batean, kantu gisa defini daiteke. Horrek esan nahi du ez duela berezko erritmorik eta tangoaren erritmo zaharraren jarraibideei jarraitzen diela. Guaracha modernoak gai baten hasierako garapena du, ondoren inspiraziodun koruko formula tradizionalean sartzeko. Formaren bilakaera hori, kubatar sonean ere gertatu zena, abesti kubatarrera hurbiltzen zuen.

Erreferentziak

↑ Música cubana del Areyto a la Nueva Trova. 2. ed, Cubanacan, San Juan P.R.
↑ Giro Radamés 2007. Diccionario enciclopédico de la música en Cuba 2. lib., 179. orr.
↑ Leal, Rine 1982. La selva oscura: de los bufos a la neocolonia (historia del teatro de 1868 a 1902).
↑ Cañizares, Dulcila 2000. San Isidro 1910: Alberto Yarini y su época. Habana.
↑ Fernández Robaina, Tomás 1983. Recuerdos secretos de los mujeres públicas. Habana.

Kanpo estekak

Datuak: Q1552806

Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

[1] Música cubana del Areyto a la Nueva Trova. 2. ed, Cubanacan, San Juan P.R.

[2] Giro Radamés 2007. Diccionario enciclopédico de la música en Cuba 2. lib., 179. orr.

[3] Leal, Rine 1982. La selva oscura: de los bufos a la neocolonia (historia del teatro de 1868 a 1902).

[4] Cañizares, Dulcila 2000. San Isidro 1910: Alberto Yarini y su época. Habana.

[5] Fernández Robaina, Tomás 1983. Recuerdos secretos de los mujeres públicas. Habana.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]