Claude Hagège

Claude Hagège
	; Irudi gehiago
Société de Linguistique de Paris (en) lehendakari	; ; ← Claude Gouffé (en) - Yves Millet (en) ⊟
Société de Linguistique de Paris (en) lehendakari
Bizitza
Jaiotza	Carthage (en) , 1936ko urtarrilaren 1a (88 urte)
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Hezkuntza
Heziketa	École normale supérieure ; Carnot Lyceum of Tunis (en) ; Lycée Louis-le-Grand (en) ; Paris Descartes Unibertsitatea
Hezkuntza-maila	doctorate in France (en)
Tesi zuzendaria	André Martinet
Doktorego ikaslea(k)	Alain Lemaréchal (en) ; Nicolas Tournadre; Paul Mba Abessole; Antoine Chalvin (en) ; Karine Berthelot-Guiet (en)
Hizkuntzak	frantsesa; arabiera; errusiera; mandarin txinera; hebreera
Jarduerak
Jarduerak	hizkuntzalaria, katedraduna, unibertsitateko irakaslea eta ikertzailea
Enplegatzailea(k)	Poitiersko Unibertsitatea ; École pratique des hautes études ; CNRS ; Collège de France (1988 - 2006)
Jasotako sariak	ikusi Volney Prize (1981) ; Ohorezko Legioko zalduna (1989) ; Arte eta Letren zalduna (1995) ; Palma Akademikoen Ordeneko ofizial (1995) ; CNRS Urrezko domina (1995) ; Commander of the National Order of Merit (2023ko azaroaren 29a) ; honorary degree of HEC Paris ;
Influentziak	André Martinet eta André-Georges Haudricourt
	claude.hagege.free.fr

Léon Hagège, edo Claude Hagège (arabieraz : كلود حجاج), (Kartago, Tunisia, 1936ko urtarrilaren 1a), hizkuntzalaria da. Haurtzaroa Tunisian iragan zuen, giro poliglota batean^[1]. Sei urtetik aurrera bere hizkuntzan mintzatzen da jendearekin, eta hizkuntzak ikasten eta aztertzen hasten da, pentsaera librea erabiliz.

Haren iritziz, ingelesa pentsamendu bakarraren bektorea dela dio Contre la pensée unique liburuan (2012)^[2]. Hala ere, zehazten du ingelesa "izpiritu libreen" euskarria ere badela, "pentsamendu libertario [...] baten euskarria, askatasuna defendatzen duena, askatasun faltsuaren aurka, zeina neoliberalismoa den, hau da, dirua egiteko askatasuna, horretarako dohakabeez baliatuz".

Euskararen eta Frantziaren menpeko beste hizkuntzei buruz, zera adierazi du: "Frantsesa ez zen bretoieraren edo gaskoiaren kaltetan inposatu bere ustezko hizkuntza dohainengatik, baizik eta erregearen hizkuntza zelako eta gero Errepublikarena. Beti da horrela, funtsean: mintzaira bat ez da sekula garatzen bere hiztegiaren aberastasunagatik edo gramatikaren konplexutasunagatik, baizik eta erabiltzen duen estatua militarki ahaltsua delako – besteak beste, kolonizazioa izan zen – edo ekonomikoki "globalizazioa" delako"^[3].

Erreferentziak

↑ «Claude Hagège, l'homme de Carthage», L'Orient littéraire,‎ 2009.
↑ Hagège, Claude. (2011). Contre la pensée unique. O. Jacob ISBN 978-2-7381-2563-7. (Noiz kontsultatua: 2024-10-15).
↑ (Frantsesez) «Claude Hagège: "Imposer sa langue, c'est imposer sa pensée"» L'Express 2012-03-28 (Noiz kontsultatua: 2024-10-15).

Kanpo estekak

Datuak: Q12909
Multimedia: Claude Hagège / Q12909

[1] «Claude Hagège, l'homme de Carthage», L'Orient littéraire,‎ 2009.

[2] Hagège, Claude. (2011). Contre la pensée unique. O. Jacob ISBN 978-2-7381-2563-7. (Noiz kontsultatua: 2024-10-15).

[3] (Frantsesez) «Claude Hagège: "Imposer sa langue, c'est imposer sa pensée"» L'Express 2012-03-28 (Noiz kontsultatua: 2024-10-15).

[1]

[2]

[3]