Edukira joan

Birao

Wikipedia, Entziklopedia askea
Komikietan biraoak ordezkatzeko ikurrak erabiltzen dituzte; zentsura moduko erabilera da.

Biraoa norbaiti edo zerbaiti errespetu falta erakusteko edo oso sentimendu bizia adierazteko darabilgun hitza edo esaldia da; garai batean, euskaldunon artean, bereziki Jainkoaren aurkako errespetu falta adierazten zutenak jotzen ziren biraotzat.[1]

Ikerketa batzuen arabera, egunero 80–90 birau —esandako hitz guztien % 0,5 – % 0,7 bitartean— esaten ditugu.[2]

Euskal apologisten mitoa: euskara, «biraorik gabeko hizkuntza garbia»

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
« OOOOo! euskera dohatsua

OOOOo! euskera garbia

Ai! biraorik ez duzun hizkuntza [...]
goragalea ematen didazu
izan-ta ez zeralako
ez izan-ta hala zerala esaten dutelako.
Biraorik ez bazendu
zer trixtea izango zinaken
EUSKERA [...]
»
Joxean Artze: Sara poesia, Isturitzetik Tolosan barru liburua, 1969. urtea.[3]

Kultura eta hizkuntza guztietan badira biraoak, haserrea kontrolatzeko onuragarriak direlako.[4] XVI. - XVIII. mendeetan euskararen alde gaztelaniaz aritu ziren euskal apologistek, baina, mito bat zabaldu zuten: euskara hizkuntza garbia zela zioena, euskarak ez zuela biraorik, eta biraoak erdaraz esaten direla. Mito horrek bizirik iraun du luzaroan (adibidez, Orixek ere mitoa aldeztu zuen).[3] Hala ere, uste hori erabat okerra dela frogatu dute hainbat euskalarik, besteak beste Juan Jose Zubiri eta Patxi Salaberri euskaltzainek.[5]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Hizkuntzalaritza Artikulu hau hizkuntzalaritzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.