Edukira joan

Bekoadro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Fa bekoadro bat

Bekoadro () ordura arte diese edo bemol baten eraginpean zegoen notak bere berezko doinu maila hartzen duela adierazteko jartzen den zeinua da.[1] Izena antzinako musikaren «b» ikurretik datorkio, kantu gregorianon Si ondoan jartzen zuten tonalitate baxua adierazteko.[2]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Lur entziklopedietatik hartua.
  2. Randel, Don Michael. (2003). The Harvard Dictionary of Music. Harvard University Press, 4-5 or..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Musika Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.