All the Beauty and the Bloodshed
Itxura
All the Beauty and the Bloodshed | |
---|---|
Jatorria | |
Argitaratze-data | 2022 |
Izenburua | All the Beauty and the Bloodshed |
Jatorrizko hizkuntza | ingelesa |
Jatorrizko herrialdea | Ameriketako Estatu Batuak |
Ezaugarriak | |
Genero artistikoa | film dokumentala eta Film biografikoa |
Iraupena | 122 minutu |
Zuzendaritza eta gidoia | |
Zuzendaria(k) | Laura Poitras |
Antzezlea(k) | |
Ekoizpena | |
Ekoizlea | Laura Poitras Nan Goldin Yoni Golijov (en) John S. Lyons (en) Howard Gertler (en) |
Konpainia ekoizlea | Participant (en) |
Edizioa | Amy Foote (en) Joe Bini (mul) Brian A. Kates (en) |
Bestelako lanak | |
Musikagilea | Soundwalk Collective (en) Dawn Sutter Madell (en) |
Argazki-zuzendaria | Nan Goldin |
Fikzioa | |
ikusi
| |
Historia | |
Jasotako sariak | |
All the Beauty and the Bloodshed 2022ko Laura Poitras estatubatuar zinema zuzendariaren film dokumentala da. Filmak Urrezko Lehoia irabazi zuen Veneziako 79. Zinemaldian.
Sinopsia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Filmak Nan Goldin artistaren bizitza kontatzen du, flashbackak tartekatuz Goldinen azken urteetako borroka aktibistarekin: AEBetako opioideen krisiaren erantzuletzat jotako Sackler familiaren kontrako ekintzak, horietako asko arte erakundeetan eginak.[1]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Laura Poitrasen 'All the Beauty and the Bloodshed' dokumentalak lortu du Urrezko Lehoia» Berria 2022-09-10 CC BY-SA 4.0 lizentziapean.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |