Edukira joan

Albatrellopsis confluens

Wikipedia, Entziklopedia askea
Albatrellopsis confluens
Iraute egoera

Arrisku txikia  (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaRussulales
FamiliaAlbatrellaceae
GeneroaAlbatrellus
Espeziea Albatrellus confluens
BasionimoaBoletus confluens
Mikologia
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Albatrellopsis confluens Albatrellaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Zapore mingotsa. Grifolina dauka, minbiziaren aurkako osagai aktibo indartsua.

Sinonimoak: Polyphorus confluens, Albatrellus confluens, Polyporus whiteae, Scutiger confluens.

Kapela: 3 eta 9 cm bitarteko diametrokoa (20 cm artekoa, hainbat kapela batzen direnean), lau-ganbila, ingerada irregularrarekin. Kapelaren azala leuna, lehorra, zahartzean pitzatu egiten da, laranja zurbil kolorekoa edo arrosa-laranja kolorekoa, askotan berdexka (algen ondorioz). Lehortzen denean zimurtsua bihurtzen da, gorri-adreilu edo arrosa-izokin koloreko tonuak hartuaz.

Poroak: Txikiak eta laburrak, zuri-krema kolorekoak (batzuetan berdexkak), 3-5 milimetrokoak, belaki zuri fin baten antza dute.

Tutuak: 5 milimetroko sakonerakoak.

Hanka: Laburra (3-6), sendoa, irregularra, eszentrikoa, zurixka edo berdexka.

Haragia: Zuria eta biguna gaztetan, KOH erreaktiboarekin more kolorea hartzen du. Usain leunekoa eta aza zaporekoa (gero mingotsa). Espora jalkina zuria.[2]

Etimologia: Albatrellus hitza, onddo honen izen generiko italiar albatrello-tik dator (alberello). Confluens epitetoa berriz latinetik dator, elkartze esan nahi duen “confluens” hitzetik. Puntu bakarrean elkartzen direlako oinak.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdipurdiko jangarria.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Albatrellus ovinus delakoarekin nahas daiteke, haragi bigunagoa du. Albatrellus cristatus espezieak oliba-berde kolorea (ez laranja) du, karpoforoak ez hain multzokatuak eta kapelaren azala pitzatuagoa.[4]

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uda amaieran eta udazkenean. Gregarioa, karpoforo inbrikatuak. Lurreko poliporoa (ez lignikola). Larbek erraz erasotzen diote. Konifero helduen azpian, ekosistema ugaritan.

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Alaska, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Europa, Errusia, Himalaiako eremua, Japonia, Txina, Australia.[5]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 410 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 547 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. Albatrellus confluens: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]