Alagir
| Alagir Алагир Алагир | |
|---|---|
| hiri/herria | |
 | |
| Administrazioa | |
| Estatu burujabe |  Errusia |
| Errusiako errepublikak |  Ipar Osetia-Alania |
| Udalerria | Alagirsky District |
| Urban settlement in Russia | Q19835661 |
| Izen ofiziala | osetieraz: Алагир errusieraz: Алаги́р |
| Jatorrizko izena | Алагир Алагир |
| Posta kodea | 363240 |
| Geografia | |
| Koordenatuak | 43°02′30″N 44°12′38″E / 43.0417°N 44.2106°E |
 | |
| Azalera | 23 km² |
| Altuera | 1.253 |
| Demografia | |
| Biztanleria | 21.315 (2023) −235 (2021) |
| Dentsitatea | 927 bizt/km² |
| Informazio gehigarria | |
| Sorrera | 1850 |
| Telefono aurrizkia | 86731 |
| Ordu eremua | UTC 03:00 |
| Hizkuntza ofiziala | Osetiera eta errusiera |
Alagir (osetieraz: Алагир; errusieraz: Алаги́р) Errusiako Ipar Osetia-Alania errepublikako udalerria eta Alagirski barrutiko zentro administratiboa da. Tereken arroko Ardon ibaiaren ertzean dago, Vladikavkazetik 54 km mendebaldera. 2010ean 20.949 biztanle zituen[1].
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Mikhail Vorontsov printzeak sortu zuen hiria 1850ean, zilar eta berun meatze baten ondoan. Hasieran, metal galdategien inguruko kokaleku gotortu bat zen, meatze gune garrantzitsu bilakatu zena. XIX. mende amaieran errusiar eta georgiar langile ugari iritsi zen bertara. Errusiako Gerra Zibilean borroka bortitzak izan ziren eta georgiar biztanle asko hil zen. Leninek kontrairaultzaileei egotzi zizkien Alagirren gertatutako basakeriak, baina georgiarren iritziz osetiar erradikalak izan ziren errudunak.
Biztanleria
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2010ean Alagirrek 20.949 biztanle zituen[1]. Osaketa etnikoari dagokionez, gehienak (�,5) osetiarrak ziren, %5,6 errusiarrak eta %0,6 armeniarrak[2].
