Àngels Ribé

Àngels Ribé
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Bartzelona, 1943 (80/81 urte)
Herrialdea	Katalunia
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania; katalana
Jarduerak
Jarduerak	argazkilaria, artista bisuala eta installation artist (en)
Jasotako sariak	ikusi Sant Jordiren gurutzea (2021) ;

Àngels Ribé (Bartzelona, 1943) kataluniar artista kontzeptuala eta argazlkilaria da, 1970eko hamarkadako arte kontzeptualaren artista garrantzitsuenetako bat. Genero-aldarrikapenarekin eta espazioari buruzko gogoetarekin, nazioartean presentzia handia du, eta, besteak beste, Vito Acconci, Laurie Anderson, Gordon Matta-Clark, Lawrence Weiner, Hanna Wilke, Martha Wilson edo Krzysztof Dicwozko artistekin lan egin du.^[1] 2019an Arte Plastikoen Sari Nazionala jaso zuen.^[2]

Lan ibilbidea

1969an ekin zion bere ibilbide profesionalari, Parisera bizitzera joan zenean, eta piezak, eskulturak edo instalazio kontzeptualak sortzen hasi zen, pixkanaka ekintza edo performance bilakatuz joateko, non ez zen arte-piezarik eta espazioarekin edo gorputzarekin berarekin lan egiten zen.^[3]

Ondoren, Ribé Estatu Batuetara joan zen, eta han, Chicagon, hilabete batzuk eman zituen New Yorken bizitzen hasi baino lehen. Hasiera batean, A. Ribé izenez lan fisiko batzuk sinatu zituen, arte-sektorean emakume izatea ez zela onuragarria uste baitzuen. Bartzelonara itzuli zen 1980an.^[4]

Lana

60ko hamarkadaren amaierako eta 70eko hamarkadako arte kontzeptualean testuinguruan egindako lana, hasiera batean, ezohiko materialekin sortu zen, hala nola uraren eta aparraren arteko jolasekin edo argiaren eta itzalaren arteko jolasekin. Gero eta gehiago, Ribék artelana material artistiko gisa zalantzan jarri zuen, espazioa edo gorputza bera lan-ingurune, ikerketa edo analisi gisa erabiltzeko pixkanaka gutxietsi zuen, eta kontingentzia ezaugarri zuten instalazio eta performanceak egiten hasi zen, non zerbait gerta zitekeen ala ez, jardueraren alderdi iragankorra azpimarratuz. Katalunian, bere lana Vila Casas Fundazioan^[5] eta MACBAn dago.^[6]

Lan nabarmenak

Laberint (1969)^[7]
Acció al parc (1969)
Escuma (1969)
Intersecció de llum, Intersecció de pluja i Intersecció d'onada (1969)
3 punts (1970 - 1973)
Transport d'un raig de llum (1972)
Invisible Geometry 3 (1973)
Light Interaction y Wind Interaction (1973)
N.A.M.E. (1974)
Vehicule (1974)
Two Main Subjective Points on an Objective Trajectory (1975)
Can't Go Home (1977)
Amagueu les nines, que passen els lladres
Triangle (1978)
Ornamentació (1979)
Paisatge (1983)

Erakusketak


Urtea	Lekua	Herria	Deskribapena
1969	Centre Artístique de Verderonne	Paris	Laberint-a
1975	3 Mercer St. Gallery	New York	Bi Main subjective Pints on an Objective Trajectory
1977	C Space Gallery	New York	Can't go home
1977	G galeria	Bartzelona	Amagueu les nines que passen els lladres
1977	Espai Hiru. Arte Ederren Akademia	Sabadell	El viatge: primera part: No es pot tornar
1978an	Joan Miró Fundazioa	Bartzelona	I demà encara plourà, encara que els elfants tinguin por (perquè tenen els ulls petits)
1979	Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa	Bellaterra	E la forma
1979	Irakasleen Unibertsitate Eskola	San Cugat del Vallés	Ornamentació
1979	C Space Gallery	New York	Ornamentation: the unrelated Object
1980	Aurrezki-kutxako kultura-aretoa	Iruña	Bajo el..
1983	Espai 10, Miró Fundazioa	Bartzelona	Escultures
1988:	Arte Santuko Zentroa. Espai Vau	Bartzelona	Angels Ribé, 1997
1988:	Senda galeria	Bartzelona	El terrat
2003	Vila Casas Fundazioa, Espai VolART	Bartzelona	Àngels Ribé
2011	MAKBA	Bartzelona	En el laberint. Àngels Ribé, 1969-1984

Sariak eta aintzatespenak

2019an, Kataluniako Arte Galerien Gremioak eta Bartzelonako Arte Elkarteak emandako GAC ibilbide artistikoaren ohorezko saria jaso zuen. Sari hori Kataluniako artearen arloan ospe handiena duen elkartea da.^[8]

2019an Arte Plastikoen Sari Nazionala jaso zuen. Epaimahaiak honako hau adierazi zuen epaian: “bere gorputza da erabat pentsatutako ekintzen artikulatzaile nagusia, non naturako elementu eta prozesuek paper nagusia hartzen duten”, eta bere lana erreferentea dela ondorengo artista-belaunaldientzat. Halaber, honako hau nabarmendu zuen: “esperimentazioan oinarritutako ibilbidea, 1970eko hamarkadako praktika kontzeptualen aitzindaria.” artearen nazioarteko testuinguruan ekintzak, instalazioak eta performanceak eginez, generoaren aldarrikapenarekin eta espazioari buruzko gogoetarekin. Laurogeiko hamarkadatik aurrera, pinturatik eta neoia eta argia duten eskultura-lanetatik ikertzen du”.^[2]