Edukira joan

Chabuca Granda

Wikipedia, Entziklopedia askea
Chabuca Granda

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMaría Isabel Granda Larco
JaiotzaCotabambas Auraria (en) Itzuli1920ko irailaren 3a
Herrialdea Peru
HeriotzaMiami1983ko martxoaren 8a (62 urte)
Hobiratze lekuaEl Ángel Cemetery (en) Itzuli
Heriotza modua: gaixotasun kardiobaskularra
Familia
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakkanta-idazlea, abeslaria, musikagilea, egile abeslaria, poeta, estudioko musikaria, zinema gidoilaria eta antzerkigilea
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
Izengoitia(k)Chabuca Granda
Genero artistikoaherri-musika
música criolla (en) Itzuli
Andean music (en) Itzuli
Ahots motakontraltoa
Musika instrumentuaahotsa
gitarra
pianoa
DiskoetxeaRCA Records
Sono Radio (en) Itzuli
IEMPSA (en) Itzuli
Microfon
Movieplay

chabucagranda.com.pe
IMDB: nm0334781 Musicbrainz: ad92ec10-7f8b-4f9a-a0a0-c02982722b6c Discogs: 787043 Find a Grave: 15913351 Edit the value on Wikidata

María Isabel Granda y Larco (Cotabambas Auraria, Progreso, Grau, Apurímac, 1920ko irailaren 3a-Miami, 1983ko martxoaren 8a), arte munduan Chabuca Granda izenarekin ezaguna, Peruko sortzaile handia izan zen. Arlo ugaritan aritu zen: folkloren, musikan, literaturan, abestiak sortzen... Musika kreolera eta afroperuanoan izen handia izan zen. 2017an, bere musika-lana Nazioaren Ondare Kultural izendatu zuten, eta 2019an, Peruko gobernuak, hil ondoren, kondekorazio nazional gorena eman zion, El Sol del Perú Ordena.

Nazioartean ospea lortu zuen "la flor de la canela", "José Antonio", "El puente de los suspiros", "Cardo o ceniza" eta "fina estampa" abestiei esker. Bizitza artistikoko hiru hamarkadatan zehar, inspirazio musikaleko hainbat etapa igaro zituen, hasi j Lima dotore baten eta bere pertsonaia tipikoen konposizio oroigarrietatik, konpromiso sozialeko abestietatik, eta bere konposizioetan eragin afroperuanoraino. Peruko musikari ezagunen ondoan lan egin zuen, hala nola Oscar Avilés, Lucho González, Félix Casaverde eta Álvaro Lagos gitarristekin eta Carlos «Caitro» Soto eta Eusebio Sirio «Pititi» kaxoi-jotzaileekin. Hainbat bira egin zituen Iberoamerikako hiriburu askotan, eta denboraldi luzeak eman zituen Buenos Airesen, Mexiko Hirian eta Madrilen.

Bere diskografia ofizialean 12 estudioko album jasotzen dira. Horietatik 8 egile abeslari gisa eta 4 ekoizle gisa.

Egile abeslari gisa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Dialogando... (Óscar Avilésekin, 1963)
  • Grande de América (1973)
  • La Flor de la Canela (1950)
  • Voz y Vena de Chabuca Granda (1976)
  • Chabuca Granda (1977)
  • Chabuca Granda... y Don Luis González (1977)
  • Tarimba Negra... (1978)
  • Cada Canción con su Razón (1982)
  • Lo mejor de Chabuca Granda (1961)
  • Navidad (1964)
  • Doce nuevos valses de Chabuca Granda (1966) Rubén Flórez Pinedorena.
  • Misa Criolla de Chabuca Granda (1969)

Hil ondorengoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Criollísima (2000)
  • Mi secretaria está loca, loca, loca (1967)
  • Bromas S. A. (1967)
  • Volver (1969)

Como protagonista:

  • Chabuca Granda… confidencias (1988)

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]