Konkordatu

Konkordatu (latinez: concordatum) Eliza katolikoaren eta Estatuaren arteko harremanak arautzeko eta elkarrekiko eskubide eta betebeharrak zehazteko Estatu bateko gobernuak eta Vatikanoak egiten duten hitzarmena da.

1933ko Reichskonkordaten sinadura, uztailaren 20an, Erroman. (Ezkerraldetik eskuinaldera: Ludwig Kaas, Franz von Papen, Giuseppe Pizzardo, Eugenio Pacelli, Alfredo Ottaviani eta Rudolf Buttmann)

Konkordatuan hitzartutako gaiak era askotakoak izan daitezke: ekonomikoak (ondasunen egoera juridikoa, apaizek jaso beharreko lansaria, zergei buruzko legegintza); elizaren jarduerari buruzkoak (eliza barrutien mugak). Konkordatuen helburu nagusia estatuari eta elizari dagozkion auziak arautzea da: ezkontzarako legeak; erlijiozko egintzen ondorio zibilak; gizarte zibilean eta elizan eragina duten delituen zigorra; irakaskuntzako arazoak; bi erakundeek gorde beharreko jai egunak. Konkordatu nagusiak: Wormsekoa (1122) Kalisto II.aren eta Henrike V.a enperadorearen artekoa; Vienakoa (1448) Nikolas V.aren eta Federiko III.aren artekoa; Pio VII.aren eta Napoleonen artekoa (1801); eta Letrangoa (1929) Pio XI.aren eta Mussoliniren artekoa.

Ikus, gainera

• Elizak egindako herri ondarearen matrikulazioa (Espainia)

Kanpo estekak

• Datuak: Q213541