Kardia
Kardia (antzinako grezieraz: Kαρδία, Kardía) Antzinako Greziako polis izan zen, Traziako Khersonesoren hiriburua. Egungo Saros golkoan zegoen, lehen Melasko golkoa, Sestostik 40 km.tara.
Kardia | |
---|---|
Polisa | |
Administrazioa | |
Estatu burujabe | Turkia |
Turkiako probintzia | Çanakkale probintzia |
Geografia | |
Koordenatuak | 40°32′50″N 26°44′27″E / 40.5472°N 26.7408°E |
Demografia |
Jatorria
aldatuJatorrian, K.a. VIII. mendean, Mileto eta Klazomenen kolonia izan zen; geroago, Miltziadesen tiraniaren garaian (K.a. 515-493), kolono atenastarrak ere jaso zituen.
Peloponesoko gerran, Delosko Ligarako itsas basea izan zen, baina honek ez zuen Atenasen aldeko Kardia egin: K.a. 357an, traziar printze baten agindupean Atenasek Khersonesoren kontrola hartu zuenean, hura izan zen neutral iraun zuen hiri bakarra.
Mazedoniako Filipo II .a erregeak, bere dominazioa Traziara (gariaren merkataritzarako eskualde estrategikoa) hedatu nahi zuenean, hiriari lagundu zion, armada bat bidaliz. Urte erabakigarria K.a. 352a izan zen, hiriak Filipo erregearekin adiskidetasun hitzarmen bat amaitu zuenean. Kardiaren autonomia bermatuta geratu zen K.a. 346. urteaz geroztik.
Krisi handi bat sortu zen Diopites atenastar mertzenario kapitainak K.a. 343an hirira Atikako klerukoak eraman zituenean; Kardian gaizki hartu zituzten. Filipok berehala bidali zuen laguntza hirira. Erregeak bi hirien arteko liskarra arbitrajez kitatzea proposatu zuen, baina Atenasek uko egin zion. K.a. 342an, Filipok Kardiaren atxikimendua lortu zuen, Diopitesen erresistentzia gorabehera, eta Hekateo tiranoa jarri zuen hiriaren buruan.
Alexandro Handia K.a. 323. urtean hil ondoren, Lisimako Traziakoak hiria suntsitu zuen, K.a. 309. urtean; honek bere agintea Helesponto itsasartean hedatu zuelarik. Berreraiki zen arren, jada ez zuen bere garrantzia berreskuratu: Lisimakiak gainditu zuen, biztanle asko joan ziren inguruan eraikitako hiri horretara, inguruko hiriburu bihurtu zena.
Kardiatar ospetsuak
aldatu- Eumenes, Alexandro Handiaren idazkaria.
- Jeronimo Kardiakoa historialaria.[1]