Éric Zemmour
Éric Justin Léon Zemmour (Montreuil-sous-Bois, 1958ko abuztuaren 31) frantziar saiakeragile, polemista eta kazetaria da.
Éric Zemmour | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
(2022) | |||||||||||||||||||
2021eko abenduaren 5a - | |||||||||||||||||||
Bizitza | |||||||||||||||||||
Jaiotzako izen-deiturak | Éric Justin Léon Zemmour | ||||||||||||||||||
Jaiotza | Montreuil, 1958ko abuztuaren 31 (66 urte) | ||||||||||||||||||
Herrialdea | Frantzia | ||||||||||||||||||
Lehen hizkuntza | frantsesa | ||||||||||||||||||
Familia | |||||||||||||||||||
Aita | Roger Zemmour | ||||||||||||||||||
Ama | Lucette Lévy | ||||||||||||||||||
Ezkontidea(k) | Mylène Chichportich (en) (1980(e)ko hamarkada - baliorik ez) | ||||||||||||||||||
Bikotekidea(k) | ikusi
| ||||||||||||||||||
Seme-alabak | ikusi
| ||||||||||||||||||
Hezkuntza | |||||||||||||||||||
Heziketa | Parisko Ikasketa Politikoetako Institutua 1979) École Yabné (en) | ||||||||||||||||||
Hizkuntzak | frantsesa hebreera | ||||||||||||||||||
Jarduerak | |||||||||||||||||||
Jarduerak | idazlea, editorial columnist (en) , kazetaria, zutabegilea, iruzkingilea, aktibista, politikaria eta Q97768160 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Parte-hartzailea
| |||||||||||||||||||
Altuera | 1,73 metro | ||||||||||||||||||
Enplegatzailea(k) | Le Figaro (1996 - 2009) CNews (2003 - 2021eko irailaren 13a) Le Figaro Magazine (en) (2010 - 2021) RTL (en) (2010 - 2019) Le Figaro (2013 - 2021) | ||||||||||||||||||
Lan nabarmenak | ikusi
| ||||||||||||||||||
Jasotako sariak | ikusi
| ||||||||||||||||||
Sinesmenak eta ideologia | |||||||||||||||||||
Erlijioa | judaismoa | ||||||||||||||||||
Alderdi politikoa | Errekonkista! | ||||||||||||||||||
ericzemmour.fr | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Biografia
aldatuBere burua bonapartistatzat eta gaullistatzat jotzen du, baina komunikabide nagusiek, berriz, eskuin muturrekotzat dute.[1][2] Ospetsua da bere jarrera kontserbadoreengatik, subiranistengatik, nazionalismo ekonomikoaren alde, liberalismoaren eta immigrazioaren aurka izateagatik, eta baita eztabaida ugari izan dituelako ere. 2014an Le Suicide français argitaratu zuenean- hurrengo urtean Combourg-Chateaubriand saria jaso zuen- eta ospea lortu zuen Frantziatik kanpo. Richelieu saria ere jaso zuen 2011n, kazetari gisa egindako ibilbide osoagatik.
2021ean, 2022ko Frantziako hauteskundeetarako hautagai izateko asmoaren zurrumurrua zabaldu zen. Haren diskurtsoa «Frantziaren gainbeheraren» ingurukoa da, eta Marine Le Peni bigarren itzulira pasatzeko beharrezkoak dituen zenbait boto kentzeko gai izango dela uste dute. Polemistak ez du ez alderdirik, ezta mugimendurik ere, baina haren aldeko sostengu taldeak sortu dira han hemen. Ipsos etxeak plazaraturiko galdeketaren emaitzen arabera, botoen eramango lituzke, eta Marine Le Penekin berdindu edo gaindituko luke.[3]
Lanak
aldatuSaiakerak
aldatu- Balladur, immobile à grands pas, Grasset, 1995 ISBN 2-246-48971-7
- Le livre noir de la droite, Ediciones Grasset & Fasquelle, 1998
- Le coup d'État des juges, Ediciones Grasset & Fasquelle, 1998
- Les rats de garde (Patrick Poivre d'Arvorrekin batera), Stock, 2000
- L'homme qui ne s'aimait pas, Balland, 2002
- Le premier sexe, Éditions Denoël, 2006
- Mélancolie française, Fayard /Denoë, 2010
- Z comme Zemmour, Le Cherche midi, 2011
- Le Bûcher des vaniteux, Albin Michel 2012
- Le Bûcher des vaniteux 2, Albin Michel 2013
- Le Suicide français, Albin Michel 2014
- Un quinquennat pour rien, Albin Michel 2016
- Destin français, Albin Michel 2018
- La France n'a pas dit son dernier mot, Rubempre, 2021
Eleberria
aldatuErreferentziak
aldatu- ↑ (Frantsesez) Audureau, William. (2020-6-4). «Aux Etats-Unis, les Blancs sont majoritairement tués par d’autres Blancs» Le Monde in: Les Décodeurs..
- ↑ (Frantsesez) Harounyan, Stéphanie. (2016-9-23). «Dans le château cher à Pagnol, Eric Zemmour voit l'avenir et Chantal Goya ne fait que passer» Libération.
- ↑ Erremundegi, Ekhi. (2021-10-26). «Jende andana bildu da Miarritzen Eric Zemmour eskuin muturreko polemistaren aurka» Berria CC BY-SA 4.0 lizentziapean.