Ir al contenido

rein

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  Rein, rein-
rein
pronunciación (AFI) [raɪ̯n]

Etimología 1

[editar]

Del alemán antiguo reini.1

Adjetivo

[editar]
1
Puro, natural.
2
Limbio.

Etimología 2

[editar]

Acortamiento (aféresis) de herein.

Adverbio de lugar

[editar]
3
Adentro, dentro.
  • Uso: coloquial
rein
pronunciación (AFI) [ʁɛ̃]
rima ɛ̃

Etimología 1

[editar]

Del latín ren.

Sustantivo masculino

[editar]
Singular Plural
rein reins
1 Anatomía, zootomía
Riñón.
rein
pronunciación (AFI) /reɪn/
homófonos rainreign

Etimología 1

[editar]

Del francés rene.2

Sustantivo

[editar]
Singular Plural
rein reins
1 Equitación
Rienda.

Manés

[editar]
rein
pronunciación falta agregar

Etimología 1

[editar]

Del irlandés antiguo rígain.

Sustantivo

[editar]
1
Reina.

Neerlandés

[editar]
rein
pronunciación (AFI) [rɛin]

Etimología 1

[editar]

Del neerlandés antiguo rēni.3

Adjetivo

[editar]
1
Limbio.
2
Puro.

Véase también

[editar]
  • «rein» en van Dale.

Volapuk

[editar]
rein
pronunciación falta agregar

Etimología 1

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

[editar]
1
Lluvia.

Referencias y notas

[editar]
  1. "rein". En: DWDS (Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache). Berlin: Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften
  2. «rein» en Lexico. Editorial: Dictionary.com, Oxford University Press.
  3. «rein1» en Etymologie Bank.