quaero

Latín

quaerō
clásico (AFI)	quaerō [ˈkʷäe̯roː]
eclesiástico (AFI)	quaerō [ˈkwɛːro]
rima	ae̯.roː

Etimología

Incierta. Quizá del protoitálico *kwai-s-e/o-, y este del protoindoeuropeo *kueh₂-i- ("adquirir"), de *kueh₂-.^[1] Compárese el griego antiguo πέπαμαι (pépamai, "obtener, adquirir"), el prusiano antiguo quoi ("yo/tú quiero/-es, deseo/-as"), quāits ("deseo") y el lituano kviẽsti ("invitar").^[1]

Verbo transitivo (e intransitivo)

presente activo quaerō, presente infinitivo quaerere, perfecto activo quaesīvī o quaesiī, supino quaesītum.

1: Tratar de encontrar, buscar.^[2]

2: Buscar sin encontrar, buscar en vano, no encontrar.^[2]

b: En voz pasiva: ser inencontrable, estar perdido, no estar a disposición.^[2]

3: Pedir (por alguien), solicitar la presencia (de alguien).^[2]

4: Tratar de obtener, querer conseguir, buscar, aspirar.^[2]

b: Dicho de cosas: requerir, pedir, exigir, demandar, necesitar.^[2]

5: Tratar de realizar, tratar de hacer suceder, procurar.^[2]

6: Obtener gracias a sus esfuerzos, su conducta, etc., adquirir, conseguir, lograr, ganar(se), procurar.^[2]

b: Adquirir riquezas, posesiones, etc.^[2]

c: Engendrar, tener (hijos).^[2]

7: Querer saber, querer aprender, tratar de averiguar, inquirir, indagar.^[2]

b: Preguntar.^[2]

8: Analizar, considerar, estudiar, examinar.^[2]

9 Derecho: Llevar a cabo una investigación, investigar, indagar, inquirir.^[2]

Conjugación

Flexión de quaerōtercera conjugación, perfecto con v

indicativo		singular			plural
indicativo		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	quaerō	quaeris	quaerit	quaerimus	quaeritis	quaerunt
	imperfecto	quaerēbam	quaerēbās	quaerēbat	quaerēbāmus	quaerēbātis	quaerēbant
	futuro	quaeram	quaerēs	quaeret	quaerēmus	quaerētis	quaerent
	perfecto	quaesīvī	quaesīvistī	quaesīvit	quaesīvimus	quaesīvistis	quaesīvērunt, quaesīvēre
	pluscuamperfecto	quaesīveram	quaesīverās	quaesīverat	quaesīverāmus	quaesīverātis	quaesīverant
	futuro perfecto	quaesīverō	quaesīveris	quaesīverit	quaesīverimus	quaesīveritis	quaesīverint
pasivo	presente	quaeror	quaereris, quaerere	quaeritur	quaerimur	quaeriminī	quaeruntur
	imperfecto	quaerēbar	quaerēbāris, quaerēbāre	quaerēbātur	quaerēbāmur	quaerēbāminī	quaerēbantur
	futuro	quaerar	quaerēris, quaerēre	quaerētur	quaerēmur	quaerēminī	quaerentur
	perfecto	quaesītus ^{-a, -um} sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	quaesītus ^{-a, -um} eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	quaesītus ^{-a, -um} erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
subjuntivo		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	quaeram	quaerās	quaerat	quaerāmus	quaerātis	quaerant
	imperfecto	quaererem	quaererēs	quaereret	quaererēmus	quaererētis	quaererent
	perfecto	quaesīverim	quaesīverīs	quaesīverit	quaesīverīmus	quaesīverītis	quaesīverint
	pluscuamperfecto	quaesīvissem	quaesīvissēs	quaesīvisset	quaesīvissēmus	quaesīvissētis	quaesīvissent
pasivo	presente	quaerar	quaerāris, quaerāre	quaerātur	quaerāmur	quaerāminī	quaerantur
	imperfecto	quaererer	quaererēris, quaererēre	quaererētur	quaererēmur	quaererēminī	quaererentur
	perfecto	quaesītus ^{-a, -um} sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	quaesītus ^{-a, -um} essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
imperativos		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	quaere	quaeritō	quaeritō	quaerere	quaeritor	quaeritor
	plural	quaerite	quaeritōte	quaeruntō	quaeriminī	—	quaeruntor
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		quaerere	quaesīvisse	quaesītūrus ^-a,-um esse	quaerī	quaesītus ^-a,-um esse	quaesītum īrī
participios		quaerēns (quaerentis)	—	quaesītūrus ^-a,-um	—	quaesītus ^-a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo	gerundivo	acusativo	dativo/ablativo
		quaerendum	quaerendī	quaerendō	quaerendus ^-a,-um	quaesītum	quaesītū

Flexión de quaerōtercera conjugación, perfecto radical

indicativo		singular			plural
indicativo		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	quaerō	quaeris	quaerit	quaerimus	quaeritis	quaerunt
	imperfecto	quaerēbam	quaerēbās	quaerēbat	quaerēbāmus	quaerēbātis	quaerēbant
	futuro	quaeram	quaerēs	quaeret	quaerēmus	quaerētis	quaerent
	perfecto	quaesiī	quaesiistī	quaesiit	quaesiimus	quaesiistis	quaesiērunt, quaesiēre
	pluscuamperfecto	quaesieram	quaesierās	quaesierat	quaesierāmus	quaesierātis	quaesierant
	futuro perfecto	quaesierō	quaesieris	quaesierit	quaesierimus	quaesieritis	quaesierint
pasivo	presente	quaeror	quaereris, quaerere	quaeritur	quaerimur	quaeriminī	quaeruntur
	imperfecto	quaerēbar	quaerēbāris, quaerēbāre	quaerēbātur	quaerēbāmur	quaerēbāminī	quaerēbantur
	futuro	quaerar	quaerēris, quaerēre	quaerētur	quaerēmur	quaerēminī	quaerentur
	perfecto	quaesītus ^{-a, -um} sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	quaesītus ^{-a, -um} eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	quaesītus ^{-a, -um} erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
subjuntivo		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	quaeram	quaerās	quaerat	quaerāmus	quaerātis	quaerant
	imperfecto	quaererem	quaererēs	quaereret	quaererēmus	quaererētis	quaererent
	perfecto	quaesierim	quaesierīs	quaesierit	quaesierīmus	quaesierītis	quaesierint
	pluscuamperfecto	quaesiissem	quaesiissēs	quaesiisset	quaesiissēmus	quaesiissētis	quaesiissent
pasivo	presente	quaerar	quaerāris, quaerāre	quaerātur	quaerāmur	quaerāminī	quaerantur
	imperfecto	quaererer	quaererēris, quaererēre	quaererētur	quaererēmur	quaererēminī	quaererentur
	perfecto	quaesītus ^{-a, -um} sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	quaesītus ^{-a, -um} essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
imperativos		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	quaere	quaeritō	quaeritō	quaerere	quaeritor	quaeritor
	plural	quaerite	quaeritōte	quaeruntō	quaeriminī	—	quaeruntor
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		quaerere	quaesiisse	quaesītūrus ^-a,-um esse	quaerī	quaesītus ^-a,-um esse	quaesītum īrī
participios		quaerēns (quaerentis)	—	quaesītūrus ^-a,-um	—	quaesītus ^-a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo	gerundivo	acusativo	dativo/ablativo
		quaerendum	quaerendī	quaerendō	quaerendus ^-a,-um	quaesītum	quaesītū

Referencias y notas

↑ ^1,0 ^1,1 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 503-04. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.

[vaan-1] 1,0 ^1,1 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 503-04. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.

[ol-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.

[1]

[2]