kompis

Sueco

kompis
pronunciación (AFI)	[ˈkɔmpɪs]

Etimología 1

Acortamiento (abreviación) de kompanjon: socio.

Sustantivo

Flexión de kompis

	Singular		Plural
	Indefinido	Definido	Indefinido	Definido
Nominativo	kompis	kompisen	kompisar	kompisarna
Genitivo	kompis	kompisens	kompisars	kompisarnas

1

Amigo, amiga, compadre, comadre.

• Uso: coloquial
• Sinónimos: kamrat, polare, vän.

Compuestos

• arbetskompis
• jobbarkompis
• killkompis
• klasskompis
• kompisband
• kompisgäng
• rumskompis
• skolkompis
• stallkompis
• tjejkompis