kantu
| kantu | |
| pronunciación (AFI) | [kãn̪.t̪u] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | kantu | kantua | kantuak |
| Ergativo | kantuk | kantuak | kantuek |
| Dativo | kanturi | kantuari | kantuei |
| Genitivo | kanturen | kantuaren | kantuen |
| Comitativo | kanturekin | kantuarekin | kantuekin |
| Benefactivo | kanturentzat | kantuarentzat | kantuentzat |
| Causativo | kanturengatik | kantuarengatik | kantuengatik |
| Instrumental | kantuz | kantuaz | kantuez |
| Inesivo | kantutan | kantuan | kantuetan |
| Separativo | kantutako | kantuko | kantuetako |
| Adlativo | kantutara | kantura | kantuetara |
| Adl. extremo | kantutaraino | kanturaino | kantuetaraino |
| Ac. adlativo | kantutarantz | kanturantz | kantuetarantz |
| Adverbial | kantutarako | kanturako | kantuetarako |
| Ablativo | kantutatik | kantutik | kantuetatik |
| Partitivo | kanturik | - |
-
|
| Prolativo | kantutzat | - |
-
|
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
