Du
Entradas similares: du
Du | |
pronunciación (AFI) | [ˈduː] |
Etimología
[editar]Del alemán antiguo dû, y este del protogermánico *thu, a su vez del protoindoeuropeo *túh₂. Compárese el latín tu o el griego clásico σύ (sý)
Pronombre personal
[editar]- 1
- Grafía mayúscula del pronombre du, anteriormente obligatoria y hoy opcional en la escritura de cartas
Sustantivo neutro
[editar]Singular | |
---|---|
Nominativo | das Du |
Genitivo | des Dus |
Dativo | dem Du |
Acusativo | das Du |
Singularia tantum |
---|
Du |
- 2
- Forma sustantivada del pronombre du
- Uso: no contable
Locuciones
[editar]- auf Du und Du stehen: tutearse
- das Du anbieten
Bretón
[editar]Du | |
pronunciación (AFI) | [ˈdyː] |
Etimología
[editar]Sustantivo masculino
[editar]Mutación | lema |
---|---|
Radical |
Du |
Suave |
Zu |
Dura |
Tu |
Véase también
[editar]Córnico
[editar]Du | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo