miaŭi

Esperanto

 Verbo

• (netransitiva)

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	miaŭis	miaŭas	miaŭos
Adjektiva aktiva participo	miaŭinta	miaŭanta	miaŭonta
Substantiva aktiva participo	miaŭinto	miaŭanto	miaŭonto
Adverba aktiva participo	miaŭinte	miaŭante	miaŭonte
Moduso
Infinitivo	miaŭi
Volativo	miaŭu
Kondicionalo	miaŭus

Vorterseparo

miaŭ i

Signifoj

[1] bleki kiel kato; soni miaŭon

Vidu ankaŭ

• miaŭ
• miaŭo

Tradukoj

   

angla: [1] meow → en germana: [1] miauen → de

rumana: [1] mieuna → ro sveda: [1] jama → sv

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „miaŭi“.

Fontoj kaj citaĵoj