Zadigo
| Zadig ou la Destinée | |
|---|---|
| |
| literatura verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Voltaire |
| Lingvoj | |
| Lingvo | franca lingvo |
| Eldonado | |
| Ĝenro | filozofia fikcio • filozofia fabelo |
Zadig ou la Destinée (en Esperanto Zadigo aŭ la Destino) estis kaj romano kaj filozofia fabelo verkita de Voltero. La libro estis publikigita por la unua fojo en 1747 laŭ la nomo de Memnon. Plilongigita je kelkaj ĉapitroj, ĝi estis publikigita denove en 1748 laŭ sia aktuala titolo.
La romano, verkita kiel historia novelo, diskutas la demandon ĉu vere estas gajno al la bonulo kaj malgajno al la malbonulo? Zadigo estas orienta saĝulo, heroo de la samnoma fabelo de Voltero esperantigita de Lanti.
Zadigo, la heroo de la rakonto, kies nomo estas derivita de la hebrea vorto "justula", estas saĝa, honesta kaj virta viro, kiu vivis en Babilono en antikvaj tempoj, kaj eniris en diversajn aventurojn pro sia amo por knabino nomita. Ŝamira. Simila al lia fama verko Candide, Voltaire uzis la intrigon de la romano por akre kritiki la historiajn okazaĵojn de sia tempo. En la romano, Voltaire esprimas ideojn en la spirito de franca klerismo en la 18-a jarcento kaj eliras kontraŭ sociaj problemoj kiel ekzemple klastavoliĝo, organizita religio kaj registara korupto.
