Tahitio
| Tahitio | ||
|---|---|---|
 | ||
| insulo [ ] | ||
| Akvejo | Pacifiko | |
| Supermara alteco | 2 241 m [ ] | |
| Koordinatoj | 17° 40′ S, 149° 28′ U (mapo)-17.666666666667-149.46666666667Koordinatoj: 17° 40′ S, 149° 28′ U (mapo) | |
| Ĉefa loko | Papeeto | |
| Plej alta punkto | Mont Orohena | |
| - alteco | 2 241 m | |
| Longo | 61 km (38 mi) | |
| Larĝo | 29 km (18 mi) | |
| Akvokolektejo | 1 042 km² (104 200 ha) [ ] | |
| Areo | 1 042 km² (104 200 ha) [ ] | |
| Loĝantaro | 178 133 [ ] (2007) | |
| Horzono | UTC-10:00 [ ] | |
|
||
|
||
 |
||
| Tahitio | ||
 Vikimedia Komunejo: Tahiti [ ] |
||
Tahitio estas la plej granda insulo en Franca Polinezio, situanta en la arkipelago de Societa Insularo en la suda Pacifiko, je 17° 40′ S; 149° 30′ U Mapo. La insulo havas loĝantaron de 169.674 personoj (2002) kaj areon de 1.036 km². La ĉefurbo estas Papeete, je la nordokcidenta marbordo. Tahitio historie ankaŭ nomiĝis Otaheite.
Geologie Tahitio konsistas el du montoj krude konusformaj, starantaj en oceano; ili estas ligitaj per la terkolo de Taravao. La partoj nomiĝas respektive Tahiti Nui (Granda Tahitio) kaj Tahiti Iti (Malgranda Tahitio); la pinto de la pli granda parto estas monto Oroheno, alta 2.241 metrojn.
Biogeografie la insulo troviĝas en la Pacifika ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF).