Saltu al enhavo

Tagmezulino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Statuo de tagmezulino en la Spree-arbaro, Luzacio, Germanio
moderna ukraina imago de Tagmezulino
ligna figuro de Tagmezulino en Miletín, Ĉeĥio

Tagmezulino (ĉeĥe Polednice; suprasorabe Připołdnica; suprasorabe Pśezpołdnica; slovake Poludnica; pole Południca; ukraine Полудниця, Poludnicja, bulgare, ruse kaj serbe Полудница, Poludnica) estas laŭ slava mitologio malica ina demono ĉasanta tiujn, kiuj malatente restis tagmeze en kampo. Historioj pri tiu demona estaĵo aparte troveblas en la folkloro de la ĉeĥa kaj la soraba lingvoj.

Al tagmezulinoj ŝanĝiĝis animoj de tiuj virinoj, kiu mortis dum aŭ tuj post geedziĝo. Al renkontitoj ili solvigis malfacilajn enigmojn kaj de la respondo dependis la sorto de la demandito. Ili mortigis aŭ vundis siajn viktimojn, sufokis falĉistojn dormantajn en kampoj kaj forkaptis infanojn, kiuj ludis rande de kampoj.

Tagmezulinoj prezentiĝis kiel junaj knabinoj aŭ maljunulinoj, tre palaj, vestitaj blanke, kun longaj malordaj haroj. Surdorse ili portis sakojn en kiujn metis la kaptitajn infanojn. Enmane ili kutime tenis falĉilon, falĉiletonbastonon, per kiu ili turmentis la viktimojn.

Verŝajne slavoj opiniis ankaŭ, ke la alvenon de tagmezulino anoncis malgranda somera trombo, kreiĝanta dum varmaj tagoj antaŭ ŝtormo. La trombo aperas abrupte, atingas kelkmetran alton kaj post nelonge malaperas. Oni ankaŭ opiniis, ke se dum sunoplena, varmega kaj senventa vetero tigoj de grenoj moviĝis, oni devis eskapi la kampon por eviti atakon de tagmezulino.

Rilataj temoj

[redakti | redakti fonton]