Tagebuch eines Verzweifelten
Tagebuch eines Verzweifelten | |
---|---|
literatura verko | |
Aŭtoroj | |
Aŭtoro | Friedrich Reck-Malleczewen |
Lingvoj | |
Lingvo | germana lingvo |
Eldonado | |
Eldondato | 1947 |
Ĝenro | taglibro |
Taglibro de homo en malespero (germane: Tagebuch eines Verzweifelten; angle: Diary of a Man in Despair) estas taglibro verkita de la germana verkisto Friedrich Reck-Malleczewen dum la 1930-aj jaroj kaj 1940-aj jaroj, kritike esprimante la pasian opozicion de la verkisto al Adolf Hitler kaj Naziismo. Ĝi estis origine publikigita en 1947, sed ricevis nur malmulte da rekono.
La angla traduko de la libro, Diary of a Man in Despair, estis origine publikigita en 1970, kaj poste sekvis plurajn eldonojn. Kiam ĝi estis eldonita en la angla kaj fariĝis kiel klasika deklaro pri Nazia Germanio. The New York Times diris, ke la taglibro estas mirinda legaĵo ĉar la invektivo atingas la nivelon de arto kaj malamo atingas tragedian grandiozecon.
Enhavo
[redakti | redakti fonton]La libro enhavas la taglibrojn de la rakontanto (en tridek naŭ kontribuojn) ekde majo 1936 ĝis oktobro 1944. En ĝi la aŭtoro esprimas sian pasian malamon kontraŭ Adolf Hitler kaj la nazioj, kiujn li priskribas kiel "malicajn homsimiojn."
En unu eniro, Reck rilatigas renkontiĝon kun Heinrich Himmler en 1934 ĉe kiu Himmler petis Reck informojn. Surprizita laŭ la peto de Himmler, Reck demandis al Himmler kial la "Fouché de la Tria Regno" (en referenco al Joseph Fouché, la konata franca Ministro de Polico sub Napoleono) bezonis informojn de li. Reck rilatigas ke Himmler evidente havis neniun ideon kiu Fouché estis.
Reck deklaras ke li renkontis Hitler kelkajn fojojn, kaj en la eniro por 11 aŭgusto 1936 li priskribas okazon kiam Hitler liveris diatribon kiu lasis Reck kaj liajn kunulojn senvortaj. Post kiam Hitler foriris, unu el la kunuloj de Reck malfermis fenestron por enlasi iom da freŝa aero kaj dispeli la senton de "subpremo". Estis kvazaŭ la ĉambro estis poluita de la "malpura esenco de monstraĵo". [1]
En la enskribo por la 11-an de aŭgusto 1936, Reck priskribas kiel li siatempe vidis Hitler-on manĝi sole en Munkena restoracio, kaj esprimas bedaŭron ke li ne pafis lin kiam li havis la ŝancon. Li rigardis Hitlero tiutempe kiel rolulaĉo el bildstrio, kaj sindetenis de pafado de li, kvankam li havis ŝarĝitan revolveron kun li. La eniro finiĝas kun antaŭvida priskribo de kiel la fino de Hitlero venos sur lin de ĉiu ebla direkto. [2]
En la enskribo de la 9-an de septembro 1937, Reck priskribas kiel li devas kaŝi sian taglibron en la arbaro, klarigante kiel li ĉiam estas vigla ŝanĝante la kaŝejon en kazo ke li estas observita. [3]
La fina eniro, de la 14-an de oktobro 1944, Reck priskribas kiel li estis arestita kaj poste akuzita je "subfosado de la laboretoso de la armetrupoj." Tio estis grava akuzo portanta la mortopunon. En sekva epizodo, li estis liberigita post la neatendita interveno de SS-generalo. Fine Reck faras la prognozan deklaron ke la nazioj estos elradikigitaj, sennaziigitaj kaj reduktitaj al sia vera nivelo. [4]