Saltu al enhavo

Patroj-fondintoj de Usono

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Deklaro de Sendependeco, pentraĵo de John Trumbull, kiu montras la Komitaton de la Kvinopo (John Adams, Thomas Jefferson, Benjamin Franklin, Roger Sherman, kaj Robert Livingston) prezentante sian skizon al la Kongreso en la 28a de junio 1776.[1]
Subskriba paĝo de la Pariza Traktato de 1783, kiun negocis nome de Usono John Adams, Benjamin Franklin kaj John Jay

La patroj-fondintoj de Usono estas nomo donita al la anoj de unu el jenaj grupoj:

Prihistoria profesoro en la Columbia University, nome Charles A. Beard, ege influis super la studoj pri tiuj gravuloj ĉefe pri liaj publikaĵoj en la fakoj de historio kaj politika scienco. Liaj verkoj inkludis radikalan re-taksadon de la temo de la Patroj-fondintoj de Usono, pri kiuj li kredis, ke ili moviĝis plie pro ekonomiko ol pro filozofiaj principoj. La plej influa libro de Beard, nome An Economic Interpretation of the Constitution of the United States (1913), estis celo de granda polemiko jam ekde sia publikigo. Kvankam ĝi estis ofte kritikita pro sia metodologio kaj konkludoj, ĝi estis responsa pri ampleksa reinterpretado de la dekomenca usona historio.[2][3]

Subskribintoj de la deklaro de sendependeco

[redakti | redakti fonton]

Delegitoj de la konstitucia kunveno 1787

[redakti | redakti fonton]

Delegitoj, kiuj subskribis

[redakti | redakti fonton]

13 delegitoj foririntaj antaŭ la subskribo

[redakti | redakti fonton]

3 delegitoj, kiuj rizuzis subskribi

[redakti | redakti fonton]

Aliaj personoj de la revolucia tempo konsidereblaj kiel patroj-fondintoj

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]
  1. American Revolution: Key to Declaration of Independence. Alirita 6a de Aprilo 2017 .
  2. Kraus & Joyce 1985, p. 252 – 265.
  3. Gibson 2006, pp. 7 – 12.

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]