Nikita Miĥalkov
Nikita Sergejeviĉ Miĥalkov (en rusa: Никита Сергеевич Михалков; Moskvo, 21a de oktobro 1945) estas rusa kina aktoro kaj reĝisoro.
Biografio kaj kariero
[redakti | redakti fonton]Miĥalkov naskiĝis en familio de gravaj artistoj, inter kiuj menciindas lia patro Sergej Miĥalkov verkisto inter alia de la Himno de Sovetunio kaj de la Himno de la Rusia Federacio kaj lia frato Andrej Konĉalovskij, kinreĝisoro kiel li mem.
Nikita studis en la Moskva Arta Teatro kaj en la Tutrusia Ŝtata Instituto de Kinematografio. Komence de la 1970-aj jaroj li partoprenis en filmoj de sia frato kaj de aliaj.
Miĥalkov atingis internacain reputacion per sia dua verko, Rabá ljubví (Amsklavino, 1976). Kun agado okazanta en 1917, rakontas la klopodojn de filmoteamo de senparola melodramo en banloko dum la rusa revolucio startis ĉirkaŭe. La filmo, bazita sur la lastaj tagoj de la aktorino Vera Jolódnaja, estis internacie laŭdita post premiero en Usono. Sekva filmo de Miĥalkov, Neokonĉennaja pjesa dlja meĥaniĉeskogo pianino (Nefinita peco por mekanika piano, 1977) estis adaptaĵo de frua verko de Anton Ĉeĥov, nome Platónov, kiu ricevis la unuan premion en la Donostia Kinfestivalo. La sekva filmo de Miĥalkov, Oblómov (1980) estis bazita en la samnoma novelo de Ivan Gonĉarov acerca de un perezoso joven noble que se niega a dejar su cama. Parientes (1981) es una comedia acerca de una mujer provinciana en Moscú envuelta en los complicados enredos de sus parientes.
En la 1980-aj jaroj li dediĉis sin al kinaktorado. Surbaze de rakontoj de Anton Ĉeĥov, Oĉi ĉornie (1987) protagonistigita de Marcello Mastroianni, temas pri matura viro kaj amo kiun li havis junaĝe kaj ne povis forgesi. La sekva filmo de Miĥalkov, Urgá, amteritorio (1992), temas pri mongoloj, kaj ricevis la Oran Leonon de la Kinfestivalo de Venecio kaj estis nomumita al la Oskar-premio al la Plej Bona Fremdlingva Filmo.
Filmoj
[redakti | redakti fonton]- Oĉi ĉornie, 1987