Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj

Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj
universitato ; eldonejo de malfermita aliro ; grand établissement (en) (1985–)
Informoj
fondodato	1669
fondinto(j)	Jean-Baptiste Colbert • Joseph Lakanal vd
Situo
Geografia situo	48° 49′ 39″ N, 2° 22′ 35″ O (mapo)48.827392.37634Koordinatoj: 48° 49′ 39″ N, 2° 22′ 35″ O (mapo)
lando	Francio
urbo	Parizo
Estraro
ĉefestro(j)	Jean-François Huchet (en) (2019–); Manuelle Franck (2013–2019); Jacques Legrand (mul) (2005–2013); Gilles Delouche (en) (2001–2005); André Bourgey (mul) (1993–2001); François de Labriolle (en) (1986–1993); Henri de La Bastide (mul) (1976–1986); René Sieffert (en) (1971–1976) vd
Nombroj
nombro de studentoj	8 082 vd (stato: 2007)
retejo	Oficiala retpaĝaro [ ]
Listoj
membro de
	Sorbonne Alliance (en) (2024–); European University for Well-Being (en) (2023–); Sorbonne Paris Cité University (group) (en) (2015–2024); Sorbonne Paris Cité (en) (2010–2015); Asocio Universitata de Franclingvio ; Renater (en) ; vd
filioj
	Mondes Iranien et Indien (en) ; Center for Southeast Asian Studies (en) ; TULDM (en) ; Presses de l'Inalco (en) ; Centre de Recherches Linguistiques sur l'Asie Orientale (en) ; Languages and Cultures of Sub-Saharan Africa (en) ; Center for South Asian Studies (en) ; PLIDAM (en) ; vd
jura formo	public scientific, cultural or professional establishment vd
	Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj (Parizo)
	Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj (Parizo)
	Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj
	v • d • r

'Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj (france Institut national des langues et civilisations orientales aŭ INALCO, antaŭe konata neformale Langues'O (IPA: [lɑ̃ɡz‿o]), mallongigo de Langues orientales) estas franca faka universitato pri supera lernado, kiu instruas la lingvojn kaj la civilizaciojn el ĉie krom el Okcidenta Eŭropo.

Ĝia sidejo estas en Parizo, en la 13-a arondismento. En la sama konstruaĵo troviĝas la Universitata biblioteko pri lingvoj kaj civilizacioj (Bibliothèque universitaire des langues et civilisations, BULAC).

Historio

1669 Jean-Baptiste Colbert fondas la École des jeunes de langues lingvolernejo
1795 Estas fondita la École spéciale des langues orientales (Speciala Lernejo por Orientaj Lingvoj)
1873 La du lernejoj kunfandiĝas
1914 La lernejo estas renomita École nationale des langues orientales vivantes (ENLOV)
1971 La lernejo estas renomita Institut national des langues et civilisations orientales aŭ Inalco (Nacia Instituto pri Orientaj Lingvoj kaj Civilizoj)
1982 Études Océan Indien (Indian Ocean Studies) revuo komencas eldonadon; ISSN 0246-0092
1985 Inalco estas agnoskita kiel granda établissement
2010 Inalco iĝas fondmembro de Sorbonne Paris Cité
2011 Inalco centraligas ĉiujn siajn instruitajn kursojn sub unu tegmento ĉe 65 rue des Grands Moulins en Parizo

Organizo

Departementaro

Departemento Afriko
Departemento Suda Azio
Departemento Sud-Orienta Azio/Supra Azio/Pacifika Oceano
Departemento Ĉinio
Departemento pri arabaj lernadoj
Departemento Eŭrazio
Departemento Meza kaj Orienta Eŭropo
Departemento Japanio
Departemento pri hebreaj lernadoj
Departemento Rusio
Departemento Lingvoj de Ameriko

Instruataj lingvoj

Kategorio Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Elektitaj famaj studentoj

Georges Kersaudy, esperantisto kaj eksstudento ĉe INALCO
Patrick Poivre d'Arvor, ĵurnalisto

Vidu ankaŭ

MGIMO, Moskva ŝtata instituto de internaciaj rilatoj

Referencoj

Bibliotekoj