Municipo Salaspils
| municipo Salaspils (Salaspils novads) | ||
| municipo | ||
 Dole grandbieno, nun Daŭgava muzeo
| ||
|
||
| Lando |  Latvio
| |
|---|---|---|
| Historia regiono | Vidzeme | |
| Ŝoseo | A5 Suda pretervojo de Rigo | |
| - Ŝoseo | A4 Norda pretervojo de Rigo | |
| - Ŝoseo | E22/A6 Rigo-Moskvo | |
| Riveroj | Daŭgavo, Mazā Jugla, Pīļupe | |
| Ĉefurbo | Salaspils | |
| Areo | 123 km² (12 300 ha) | |
| Loĝantaro | 22 868 (2021[1]) | |
| Denseco | 185,92 loĝ./km² | |
| Estiĝo | 2021 | |
| Horzono | EET (UTC 2) | |
| - somera tempo | EEST (UTC 3) | |
| ISO 3166-2:LV | LV-087 | |
 | ||
 | ||
 Vikimedia Komunejo: Salaspils Municipality
| ||
| Retpaĝo: salaspils.lv | ||
La distrikto > municipo Salaspils (latve Salaspils novads) estas distrikto en centra Latvio. La distrikto estis kreita en 2009, apartigante ĝin de iama distrikto Rīga (latve Rīgas rajons, 1949-2009). La distrikto konsistas el Salaspils urbo kaj Salaspils paroĥo, la centro de la distrikto situas en Salaspils.
Ĝiaj najbaraj distriktoj estas oriente distrikto Ogre, sude distrikto Ķekava, okcidente ŝtata urbo Rigo, kaj norde distrikto Ropaži.
Historio
[redakti | redakti fonton]La teritorio de la distrikto estas loĝata ekde la Mezolitiko, 9-a jarmilo a.K. En la 13-a jarcento la teritorio estis inkludita en Livonio,. Post la Livonia milito, la regiono venis sub polan regon en Pārdaugava Duklando. La 27-an de septembro 1605, multe pli malgranda kombinita armeo de la Grandprinclando Litovio kaj la Duklando Kuronio kaj Zemgalio proksime de Salaspils venkis la 14.000-fortan svedan armeon ("Batalo de Kirchholm"). Reĝo Karolo la 9-a de Svedio apenaŭ eskapis. Post 1629 la teritorio estis akirita fare de Svedio. Distrikto estis aneksita al la Rusia Imperio en 1721. En 1918 la distrikto estis inkludita en la Respubliko de Latvio. En la 1970-aj jaroj, Salaspils iĝis la centro por la konstruado de la Riga hidrelektra centralo (HEC) kaj evoluis en urbeto de energio kaj scienco.
Geografio
[redakti | redakti fonton]La distrikto situas plejparte en la Ropažu ebenaĵo de la malaltebenaĵo de Centra Latvio (latve Viduslatvijas zemiene).[2] Mineraloj: gipso, dolomito, kalkoŝtono, gruzo, torfo. Geologie, kiel en la plej granda parto de Latvio, dominas la supraj devoniaj sedimentoj. Protektita areo Naturparko de Dole insulo, Salaspils estas hejmo de la Nacia Botanika Ĝardeno.
Averaĝa temperaturo: -5 - -5,5 °C en januaro, 17 °C en julio. Precipitaĵo 700–750 mm jare.[2]
La plej granda parto de la teritorio situas sur la dekstra bordo de la Daugava, sed la distrikto ankaŭ inkludas Dole insulo. Post la konstruado de Riga HEC, akvorezervujo de Riga HEC estis establita sur la Daugava proksime de Salaspils. Rivero Mazā Jugla kun ĝia alfluanto Pīļupe fluas norde kaj oriente de la distrikto. Ne estas grandaj lagoj, la plej grandaj estas Getliņi lagoj apud Getliņi marĉo.
Loĝantaro
[redakti | redakti fonton]Distrikto Salaspils havas 22 868 loĝantojn (2021) kaj la denseco estas 186 loĝantoj por kvadratkilometro.
| N# | Setlejo | Statuso | Paroĥo | Loĝantaro (2021)[3][4] |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Salaspils | Urbo | — | 18 909 |
| 2. | Saulkalne | Vilaĝo | Salaspils | 1257 |
| 3. | Acone | Vilaĝo | Salaspils | 542 |
| 4. | Jaunsaurieši | Vilaĝo | Salaspils | 403 |
| 5. | Mežezeri | Vilaĝo | Salaspils | 262 |
| 6. | Saurieši | Vilaĝo | Salaspils | 205 |
| 7. | Pikalne | Vilaĝo | Salaspils | 202 |
| 8. | Silabrieži | Vilaĝo | Salaspils | 130 |
| 9. | Bajāri | Vilaĝo | Salaspils | 111 |
| 10. | Rūķi | Vilaĝo | Salaspils | 110 |
Administraj unuoj
[redakti | redakti fonton]Urbo kaj paroĥo Salaspils.
Bildoj
[redakti | redakti fonton]-
Riga hidrelektra centralo -
Gipsa ŝtonmino en Bajāri -
Nacia Botanika Ĝardeno -
Salaspils
.jpg)
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ stat.gov.lv
- ↑ 2,0 2,1 Latvijas ģeogrāfijas atlants - Latvia geografia atlaso. "Jāņa sēta", 2020
- ↑ PMLP.gov.lv Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās (latve)
- ↑ LĢIA.gov.lv Vietvārdu datubāze 29.01.2021 (latve)