Mika Waltari

Honorigoj
Honorigoj	(6-a de decembro 1960) Unuaklasa Komandoro de la Ordeno de la Finna Leono; (6-a de decembro 1952) Medalo “Pro Finnlando”; (18-a de novembro 1952) Jussi Award for Best Script (en) , kialo de la premio Omena putoaa... (en) ; (1947) Aleksis Kivi Award (en) ; doctor honoris causa of the University of Turku (en) ; vd

**Mika Waltari**
Mika Waltari
Persona informo
Naskonomo	Mika Toimi Waltari
Naskiĝo	19-an de septembro 1908; en Helsinko
Morto	26-an de aŭgusto 1979 (70-jaraĝa); en Helsinko
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Kancero vd
Tombo	Tombejo Hietaniemi vd
Religio	luteranismo vd
Lingvoj	finna vd
Loĝloko	Etu-Töölö vd
Ŝtataneco	Finnlando vd
Alma mater	Universitato de Helsinko ; Helsinki Normal Lyceum (en) vd
Subskribo
Familio
Infanoj	Satu Waltari (en) vd
Profesio
Alia nomo	Kristian Korppi • Leo Rainio • Leo Arne • M. Ritvala • Nauticus vd
Okupo	verkisto ; scenaristo ; poeto ; romanisto ; tradukisto ; ĵurnalisto ; dramaturgo vd
Aktiva dum	1927– vd
Honorigoj
Honorigoj	(6-a de decembro 1960) Unuaklasa Komandoro de la Ordeno de la Finna Leono; (6-a de decembro 1952) Medalo “Pro Finnlando”; (18-a de novembro 1952) Jussi Award for Best Script (en) , kialo de la premio Omena putoaa... (en) ; (1947) Aleksis Kivi Award (en) ; doctor honoris causa of the University of Turku (en) ; vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Mika WALTARI (naskiĝis la 19-an de septembro 1908 en Helsinko, mortis la 26-an de aŭgusto 1979 en Helsinko) estis finna verkisto, eble la plej tradukita kaj fama ekster la limoj de lia lando.

Kiel junulo li komencis verki poezion, kaj poste dediĉis sin al prozo. Post studado de filozofio li laboris kiel ĵurnalisto kaj fine kiel libera verkisto. En la 20-aj jaroj de la 20-a jarcento li estis gvida persono de grupo Tulenkantajat (Portantoj de fajro), kies manifeston Hurmioituneet kasvot (Ekstaza vizaĝo) li eldonis en 1924 kune kun Olavi Paavolainen. En 1931 li edziĝis al Marjatta Luukkonen.

Grandan sukceson akiris jam la unua romano Granda iluzio pri moralaj problemoj de la postmilita generacio. Sukcesaj estis ankaŭ spritaj detektivaj rakontoj pri komisaro Palmu. La plej grandajn sukcesojn li gajnis per la verkado de historiaj romanoj.

Kelkaj verkoj

Suuri illusioni (1928, Granda iluzio)
Isästä poikaan (1933-1935, De patro al filo)
Vieras mies tuli taloon (1937, Fremdulo venas)
Kuka murhasi rouva Skrofin? (1939, Kiu murdis s-inon Skrof?)
Kaarina Maununtytär (1942)
Sinuhe, egyptiläinen (1945, Egiptano Sinuhe)
Mikael Karvajalka (1948, Miĥaelo Karvajalka, travivaĵoj de junulo dum la Luther-erao)
Johannes Angelos (1952, pri falo de Konstantinopolo)
Turms, kuolematon (1955, Senmorta Turms)
Feliks onnellinen (1958, Feliks la feliĉa)
Valtakunnan salaisuus (1959, Mistero de la regno)
Ihmiskunnan viholliset (1964, Malamikoj de la homaro)
Noita palaa elemään (Sorĉistino revenas, dramo)
Nuori Johannes (1980, Obskura anĝelo)
Kirjailijan muistelmat (1980, rememoroj de la verkisto)

Vidu ankaŭ

Komisario Palmun erehdys, filmo
4266 Waltari, asteroido
4512 Sinuhe, asteroido

Eksteraj ligiloj

Kategorio Mika Waltari en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Detala vivpriskribo Arkivigite je 2005-11-24 per la retarkivo Wayback Machine (angle)
http://www.hejkal.cz/nakladatelstvi/autor.asp?18 (ĉeĥe)
http://waltari.lasipalatsi.fi/ (finne)
http://finn.republika.pl/ Arkivigite je 2008-02-11 per la retarkivo Wayback Machine (pole)