Maurice Genevoix
Maurice Genevoix | |
---|---|
Persona informo | |
Naskonomo | Charles Louis Maurice Genevoix |
Naskiĝo | 29-an de novembro 1890 en Decize, Nièvre |
Morto | 8-an de septembro 1980 (89-jaraĝa) en Xàbia, Valencilando, Hispanio |
Tombo | Panteono de Parizo (2020–) Tombejo de Passy, 12 (–2020) Grave of Genevoix (en) |
Lingvoj | Esperanto • franca |
Loĝloko | Châteauneuf-sur-Loire • Decize • Saint-Denis-de-l'Hôtel |
Ŝtataneco | Francio |
Alma mater | Supera normala lernejo Lycée Lakanal lycée Pothier (en) |
Memorigilo | |
Familio | |
Edz(in)o | Suzanne Genevoix (en) (1943–) |
Infano | Sylvie Genevoix (en) |
Okupo | |
Okupo | verkisto biografo poeto reserve officer (en) |
Verkoj | Raboliot Q3208217 Q3209181 Q3548738 Q3231654 Q18610941 Q3210849 |
Maurice GENEVOIX (naskiĝis je la 29-a de novembro 1890 en Decizes (Nièvre) - mortis je la 8-a de septembro 1980) estis franca romanisto, de 1958 ĝis 1973 "Ĉiama Sekretario" de la Franca Akademio, granda amiko de la Internacia Lingvo.
Studinte en Orléans, li devis haltigi siajn studojn pro mobilizo en la Unua mondmilito, kiu iĝis la temo de liaj unuaj romanoj:
- Sous Verdun (1916)
- Nuits de guerre (1917)
- Au seuil des guitounes (1918)
- La Boue (1921)
- Les Éparges (1923)
Poste li retiriĝis en la sovaĝa marŝa kaj ĉasistoplaĉa regiono Sologne, kaj dediĉis je belletroj. Lia abundan verkaron ofte fonas la naturo de Luaro-valo en kiu harmonie evoluas homoj kaj bestoj. Tre atenta, tre subtila, profunda observanto al la kampar- kaj arbarvivo, lia priskriba stilo estas ekzemplo de klasicismo kaj povas esti komparita kun tiu de Colette.
Fimigis lin la unua tiastila Raboliot (1925), pri ŝtelĉasisto. Sekvis: La Boîte à pêche (1926), Les Mains vides (1928), Rroû (1930), L’Assassin (1932), Gai-l’Amour (1932), Forêt voisine (1933), Marcheloup (1934), Le Jardin dans l’île(1936), La Dernière Harde (1938), Les Compagnons de l’Aubépin (1938), L’Hirondelle qui fit le printemps (1941), Sanglar (1946), L’Aventure est en nous (1952), Fatou Cissé (1954), Routes de l’aventure (1959), Au cadran de mon clocher (1960), La Loire, Agnès et les garçons (1962), Derrière les collines (1963), Christian Caillard (1965), Beau Français (1965), La Forêt perdue (1967), Images pour un jardin sans murs (1968), Tendre bestiaire (1969), Bestiaire enchanté (1970), Bestiaire sans oubli (1971), La Mort de près (1972), Un jour (1976), Loreleï (1978), La Motte rouge (1979), la lasta Trente mille jours (1980) = tridek mil tagoj la nombro da tagoj kiujn li estis vivinta estas lasta membiografio.
Maurice Genevoix kaj Esperanto
[redakti | redakti fonton]Li je diversaj okazoj donis helpon al la franca Esperanto-movado. Dum radia intervjuo la 18-an de februaro 1959 ĉe Radio Nationale Française li diris:
|
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]Rete legebla en Esperanto
[redakti | redakti fonton]Trovu « Maurice Genevoix » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo» |
|