Kikuja lingvo
| Kikuja lingvo | ||
| Gĩgĩkũyũ | ||
| natura lingvo • moderna lingvo | ||
|---|---|---|
| Kikuyu–Kamba | ||
| Parolata en | Kenjo | |
| Parolantoj | 7,180,000 | |
| Skribo | latina alfabeto, alfabeto de latino | |
| Lingvistika klasifiko | ||
Niĝerkonga lingvaro
| ||
| Lingvaj kodoj | ||
| Lingvaj kodoj | ||
| ISO 639-1 | ki | |
| ISO 639-2 | kik | |
| ISO 639-3 | kik | |
| SIL | KIU | |
| Glottolog | kiku1240 | |
| Angla nomo | Gikuyu | |
| Franca nomo | kikuyu | |
| Vikipedio | ||
La kikuja lingvo (Kikuyu aŭ Gĩkũyũ) estas bantua lingvo en Kenjo larĝe disvastiĝinta, kiu estas parolata de proksimume 5,5 milionoj da homoj. La bantuaj lingvoj estas la plej granda subbranĉo de la niger-kongo-lingvoj.
La kikuja lingvo estas parolata inter Njero (Nyeri) kaj Najrobio (Nairobi). Ĝi estas unu el la kvin lingvoj de la tagiĉa subgrupo de la bantuaj lingvoj, kiu etendiĝas de Kenjo al Tanzanio. La kikuja lingvo ampleksas plurajn dialektojn, kiuj estas reciproke kompreneblaj, inter ili la ndia, sud-kikuja, matira, giĉuga kaj nord-kikuja dialektoj. La kikuja lingvo montras grandan similecon kun la emba kaj la kamba lingvoj, kiuj apartenas al la sama Guthrie-grupo E20.