La unuaj skribmencioj pri vilaĝo devenas el la jaro 1282, kiam vilaĝon Hrob kaj apudan Verneřice akiris en sian posedaĵon Monaĥejo Osek. Onidire tiutempe situis en Hrob ankaŭ preĝejo. En la jaro 1341 estis ĝis Hrob transmetita longdistanca vojo, kiu devene kondukis tra Osek. Tio pozitive influis la evoluon de urbo, same kiel intensa minista entreprenado en pli vasta ĉirkaŭaĵo. Laŭ konjektoj de historiistoj Hrob jam dum regado de Karolo la 4-a ĝi fariĝis urbo (subula). En la jaro 1458 reĝo Jiří z Poděbrad konfirmis urbajn privilegiojn. En la jaroj 1477-1478 urbo Hrob akiras rajton uzi blazonon kaj ankaŭ rajton sigeli per ruĝa vakso. En la eŭropan historion enskribiĝis ĉi tiea protestanta preĝejo el la jaro 1614, kiu estis la 11-an de decembro 1617 egaligita kun la tero fare de armita taĉmento de hetmano el Osek laŭ ordono de praga ĉefepiskopoJan Lohelius. La preĝejo en Hrob estis nome konstruita el konstrumaterialo, kies posedanto estis oseka monaĥejo, kaj sur monaĥeja parcelo sen konsento de la monaĥejo. Malgraŭ tio oni konsideris la detruon de preĝejo kiel rompo de Majestato de Rudolfo pri religia libereco. Tiu ĉi evento komune kun fermo de nekatolika preĝejo en orientbohemia Broumov (same konstruita sen permeso de la monaĥejo sur la monaĥeja parcelo) gvidis al la 2-a praga defenestrado kaj ĝi staris en komenco de la tridekjara milito.