Hatutu
| Hatutu | ||
|---|---|---|
| ||
| insulo • naturrezervejo | ||
| Akvejo | Pacifiko | |
| Insularo | Markizinsuloj | |
| Geografia situo | 7° 55′ S, 140° 34′ U (mapo)-7.92-140.56972222222428Koordinatoj: 7° 55′ S, 140° 34′ U (mapo) | |
 | ||
|
| ||
| Longo | 6,2 km | |
| Larĝo | 1,3 km | |
| Areo | 6,6 km² | |
| Plej alta loko | sennoma 428 m | |
| Loĝantaro | (neloĝata) | |
| Ĉefa loko | Hatutu | |
| ||
Hatutu estas neloĝata insulo en la Pacifiko kiu apartenas al la Markizinsuloj, Franca Polinezio. Ĝi situas 3 kilometrojn oriente de Eiao. La plej alta punkto de la insulo estas 428 metroj alta.
Hatutu estis malkovrita (laŭ okcidentula vidpunkto) en 1791 de la usonano Joseph Ingraham, kiu nomis ĝin Hancock Island, laŭ la tiama guberniestro de Masaĉuseco, John Hancock. Antaŭ ol la insulo ricevis ĝian hodiaŭan nomon, ĝi unue nomiĝis Langdon kaj poste Nexon.
La insulo estas grava kovejo de la blukrura naivulo.
