Gurzufo

Gurzufo
urbotipa loĝloko en Ukrainio vd
Flago	Blazono
Administrado
Demografio
Loĝantaro	179  (1805) [ ]
Loĝdenso	36 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	44° 33′ N, 34° 17′ O (mapo)44.55277777777834.2875 [ ]
Alto	30 m [ ]
Areo	4,9469 km² ( 494 .69 ha) [ ]
Horzono	UTC 02:00 [ ]
Gurzufo (Krimeo) DEC Situo de Gurzufo
Alia projekto
Vikimedia Komunejo Gurzuf [ ]

Urbotipa loĝloko en Aŭtonoma Respubliko Krimeo
Gurzufo ruse Гурзуф ukraine Гурзуф krime-tatare Gurzuf
Apartenas al:	Jalta municipo, Gurzufa komunumo
Koordinatoj:	44° 33′ N, 34° 17′ O (mapo)44.55277777777834.2875
Averaĝa alto super la marnivelo:	~50 m
Loĝantaro:	8626 (laŭ 2001)
Poŝtkodoj:	98640-98643
Telefonkodo:	380-654
Hor-zono:	UTC 3
Antaŭaj nomoj:	Gorzovium, Gorzuviti
Oficiala paĝaro nekonata
Gurzufo (Krimeo) DMS Gurzufo Situo de Gurzufo sur la mapo de Krimeo
Gurzufo (Jalto) DMS Gurzufo Situo de Gurzufo sur la mapo de la Jalta municipo (la Gurzufa komunumo estas prezentita per aparta koloro)

Gurzufo (ruse Гурзуф, ukraine Гурзуф, krime-tatare Gurzuf) estas urbotipa loĝloko en la Jalta municipo (Gurzufa komunumo) de Aŭtonoma Respubliko Krimeo sur la Suda Bordo de Krimeo.

Historio

La loĝloko estis fondita supozate en la 4-a jarcento p.K. laŭ la ordono de imperiestro Justiniano la 1-a kiel fortikaĵo. Ekde la 6-a jarcento la fortikaĵo estas menciata en diversaj fontoj sub la nomoj Gorzovium kaj Gorzuviti.

Dum la mezepoko (ĝis la 19-a jarcento) ĉi tie troviĝis negranda vilaĝo, loĝata plejparte de krime-tataroj. La loĝloko famiĝis pro tio, ke granda rusa poeto Puŝkin vizitis ĝin dum sia vojaĝo en Krimeo.

En la jaro 1926 la loĝloko ricevis la statuson de urbotipa loĝloko kaj ekevoluis kiel kurac-loko.

Geografia situo kaj klimato

Gurzufo situas sur la Suda Bordo de Krimeo en pentrinda amfiteatro de montoj. Oriente la loĝlokon gardas la monto Ajudago (Urso-monto), norde — la ĉefa montoĉeno de la Krimea montaro (ĝia Gurzufa altebenaĵo), okcidente — la flanka montoĉeno Avinda. Tra la loĝloko fluas la rivero Avunda. La loĝloko situas 16 kilometrojn for de Jalto (al kiu Gurzufo estas ligita per busa kaj trolebusa trafikoj).

En la maro ĉe la loĝloko staras du rokoj, nomataj Adalaroj, kiuj kune kun la monto Ajudago kaj kelkaj surbordaj rokoj formas tre belan pejzaĝon.

La klimato estas subtropika mediterane-tipa, sufiĉe seka kaj varmega. La averaĝa aer-temperaturo de januaro: 3°С; de julio: 24,6°С. La averaĝa jara kvanto de hidrometeoj — 514 mm.; la kvanto de sun-horoj — 2250 jare.

Ekonomio kaj socia sfero

Gurzufo estas signifa perklimata kurac-loko kaj populara ripoz-loko. En la loĝloko estas 3 grandaj sanatorioj, vin-produktejo, kelkaj lernejoj. En la loĝloko troviĝas ankaŭ la fama internacia porinfana centro "Arteko", kiu estis la plej populara pionira tendaro de Sovetunio.

Vidindaĵoj

• Restaĵoj de la mezepoka ĝenova fortreso sur la roko Ĝenevez-Kaja".
• Somerdomo de rusa pentristo K. Korovin (kiu ekde la jaro 1947 funkciis kiel ripoz-domo por pentristoj; nun sanatorio).
• Somerdomo kaj muzeeto de granda rusa verkisto A. P. Ĉeĥov.
• La gurzufa parko — monumento de ĝarden-parka arto.
• Domo de M. Rajevskij, en kiu en la jaro 1820 loĝis granda rusa poeto Puŝkin.
• La natura vidindaĵo — la Gurzufa kreko mem, la enmaraj rokoj Adalaroj kaj la monto Ajudago (plej bele la kreko estas vidata de sur la ŝoseo Aluŝto-Jalto ĉe la okcidenta bordo de la kreko).

Bildgalerio

• 
  Gurzufo vintre
• 
  La fontanto "Diino-nokto" en Gurzufo
• 
  La monto Ajudago kaj la rokoj Adalaroj