Flavnuka verdpego
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Picus flavinucha (Gould, 1834) | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
Flavnuka verdpego estas specio de pegoforma birdo, kiu loĝas en sudorienta Azio kaj havas kiel preciza karaktero flavan nukon, kio nomigas la specion.
Priskribo
[redakti | redakti fonton]Ĝi estas granda birdo 33 ĝis 34 cm longa kaj 153-198 gr peza, olivoverda verdpego kun karaktera flava nuko iom kresteca kaj ankaŭ gorĝo; subgorĝa strio estas migra kun blankaj punktoj. Oliva malhelverda dorso kun griza suba parto. Krono de kapo estas bruneta kaj plumoj de flugiloj estas brun-nigre striataj; subflugiloj estas brunecaj. La vosto estas brunnigreca. Beko aspektas blankete ĉefe ĉepinte sed ĉebaze estas pli grizeca.
La ino ne estas tiom bunta; ŝia gorĝo estas bruneca. Junuloj havas nukokreston ne tiom orkoloran kaj subajn partojn pli grizecajn.
Troviĝo
[redakti | redakti fonton]Ĝi loĝas en sudorienta azio, precize el Himalajo al Indonezio, nome en la landoj Bangladeŝo, Butano, Kamboĝo, suda Ĉinio, Barato, Indonezio (Sumatro), Laoso, Malajzio, Birmo, Nepalo, Tajlando kaj Vietnamio.
Oni agnoskas 7 subspeciojn:
- Picus flavinucha flavinucha (norde de Barato ĝis norde de Vietnamio),
- P.f. styani (Hainan),
- P.f. richetti (Tonkin, oriente de Fujian),
- P.f. pierrei (sudoriente de Tajlando ĝis suda Vietnamio),
- P.f. mysticalis (norde de Sumatro),
- P.f.korinchi (sudokcidente de Sumatro),
- P.f. wrayi (montaroj de Malajzio).
Vivloko
[redakti | redakti fonton]La birdo loĝas en subtropikaj kaj tropikaj malsekaj ebenaĵaj arbaroj kaj ankaŭ en malsekaj montaraj arbaroj.
Kutimoj
[redakti | redakti fonton]Ili vivas laŭ paroj aŭ laŭ etaj familiaj grupoj. Ili estas timidaj kaj aktivaj. Ili serĉas manĝaĵojn en arbotrunkoj aŭ branĉoj; malofte surgrunde. Kiam oni renkontas, ili levas la kreston sed ankaŭ foje la tutan kapon kaj indikas alten per la beko.
Ili faras neston en arbo en elfosaĵo farita de ambaŭ gepatroj, kiuj same ambaŭ zorgas la ovojn kaj idaron. La junuloj post elnestiĝo restas kun la gepatroj dumlonge.
Ili manĝas ĉefe formikojn, termitojn, larvojn de insektoj, sed ankaŭ berojn kaj grenojn kaj malofte eĉ arboranojn.
Fonto
[redakti | redakti fonton]- BirdLife International 2004. Picus flavinucha[rompita ligilo]. 2006 IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. 27an Julio 2007.
- En la franca