Saltu al enhavo

Enrico Hillyer Giglioli

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Enrico Hillyer Giglioli
Persona informo
Naskiĝo 13-an de junio 1845 (1845-06-13)
en Londono
Morto 16-an de decembro 1909 (1909-12-16) (64-jaraĝa)
en Florenco
Lingvoj itala vd
Ŝtataneco Reĝlando Italio (1861–1909) Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Infanoj Odoardo Hillyer Giglioli (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo antropologo
esploristo
natursciencisto
entomologo
zoologo
ornitologo
universitata instruisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Zoologio, antropologio, vertebruloj, Kompara anatomio kaj Besta anatomio Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Enrico Hillyer Giglioli aŭ simple Enrico Giglioli (13a de junio 184516a de decembro 1909) estis itala zoologo kaj antropologo.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Giglioli naskiĝis en Londono kaj dekomence studis tie. Li akiris gradon en scienco ĉe la Universitato de Pisa en 1864 kaj ekinstruis zoologion en Florenco en 1869. Maraj vertebruloj kaj senvertebruloj estis liaj ĉefaj akademiaj interesoj, sed li estis ankaŭ amatora ornitologo kaj fotisto.

Giglioli estis direktoro de la Reĝa Zoologia Muzeo de Florenco, Italio. Li verkis pri la zoologio de la veturo de la ŝipo Magenta kie li estis kun Filippo de Filippi. El tiu veturo oni malkovris la specion de la Magenta petrelo, Pterodroma magentae. Krome Giglioli studis pri balenoj kaj ĉimpanzoj.

Parta listo

  • I Tasmaniani.Cenni storici ed etnologici di un popolo estinto Illustrated with 15 Original Albumen Photographs(the last of the aborigines) Milano, F. Treves
  • Elenco dei Mammiferi, degli Uccelli e dei Rettili ittiofagi appartenenti alla Fauna italiana, e Catalogo degli Anfibie dei Pesci italiani in Catalogo Sezione italiana, Esposizione intern. di Pesca, Berlino, 1880, (11): pp. 63–117 (also sep., Firenze, 1880: pp. 18–55). 1880
  • Primo resoconto dei risultati della inchiesta ornitologica in Italia Comp. dal dottore Enrico Hillyer Giglioli Firenze. Coi tipi dei successori Le Monnier 1889-1891. [1] and (secondo)[2]
  • Kun Odoardo Beccari (1843–1920) kaj Francis Henry Hill Guillemard (1852–1933), Wanderings in the great forests of Borneo; travels and researches of a naturalist in Sarawak London, A. Constable & Co.,Ltd.
  • Giglioli, E. H. 1882. New and very rare fish from the Mediterranean. Nature 25: 535.
  • Giglioli, E. H. 1882. New Deep-sea Fish from the Mediterranean. Nature, Lond., 27 :198-199.
  • Intorno a due nuovi pesci dal golfo di Napoli. Zool. Anz. v. 6 (no. 144). 397-400.
  • Kun A. Issel Esplorazione talassografica del Mediterraneo esguita sotto gli auspici del Governo italiano :199-291, 5 fig. n.n., I map.1884.
  • Note intorno agli animali vertebrati raccolti dal Conte Augusto Boutourline e dal D. Leopoldo Traversi ad Assab e nello Scioa negli anni 188487. Annali Mus. civ. Stor. nat. Genova, (2) 6: 5-73.1888.
  • 1889 On a supposed new genus and species of pelagic gadoid fishes from the Mediterranean. Proc. Zool. Soc. Lond. (Pt. 3):328-332.
  • Apunti intorno ad una Collezione Etnografica fatta durante il terzo viaggio di Cook e conservata sin dalla fine del secolo scorso nel R. Museo di Fisica e Storia Naturale di Firenze. Firenze 1893-95

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  • Fedora Giordano, 1990 Italy’s Contribution to Native American Studies European Review of Native American Studies 4:2
  • Maurice Boubier (1925). L’Évolution de l’ornithologie. Librairie Félix Alcan (Paris), coll. Nouvelle collection scientifique : ii 308 p.
  • Barbara Mearns & Richard Mearns (1998). The Bird Collectors. Academic Press (Londres) : xvii 472 p.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]