Camilo Castelo Branco
| Camilo Castelo Branco (1825–1890) | ||
|---|---|---|
 Bildo de Camilo Castelo Branco.
| ||
| Persona informo | ||
| Camilo Castelo Branco | ||
| Naskonomo | Camilo Ferreira Botelho Castelo Branco | |
| Naskiĝo | 16-a de marto 1825 en Mártires, Lisbono, Portugalio | |
| Morto | 1-a de junio 1890 en Vila Nova de Famalicão, São Miguel de Seide, Portugalio | |
| Mortis pro | Sinmortigo  vd
| |
| Mortis per | Pafvundo vd
| |
| Tombo | Cemitério da Lapa (en)  vd
| |
| Religio | katolika eklezio vd | |
| Lingvoj | franca • portugala vd | |
| Ŝtataneco | Reĝlando Portugalio vd
| |
| Alma mater | Universitato de Koimbro | |
Subskribo 
| ||
| Familio | ||
| Patro | Manuel Joaquim Botelho Castelo Branco (en) vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | verkisto poeto dramaturgo tradukisto historiisto vd
| |
| Verkado | ||
| Verkoj | Amor de Perdição vd | |
| En TTT | Oficiala retejo vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Camilo CASTELO BRANCO (naskiĝis en 1825 en Lisbono, mortis en 1890 en Sankta Mikelo de Sejde, Vila Nova de Famalicão) estis elstara portugala verkisto.
"En la literaturaj rondoj de Portugalio li brilis kiel fekunda romanisto kaj novelisto kaj fariĝis la plej alta reprezentanto de romantikismo en sia lando. Liaj diverstema verkaro, klasika stilo kaj vorta riĉeco faris lin unu el la majstroj de la portugala lingvo. Lian vivon kaj lian verkon forte influis orfeco, malriĉeco, pasia karaktero kaj sentimentala malpleno. Trafita de nekuracebla blindeco, li metis finon al la vivo per pafo."[1]
Post la morto
[redakti | redakti fonton]Al li estas atribuata postmorta verko. Liaj travivaĵoj kiel sinmortiginto estas priskribitaj de li mem sub la plumnomo Camilo Cândido Botelho en la libro Memoraĵoj de Sinmortiginto, publikigita de Brazila Spiritisma Federacio. Ĝi estas tradukita en Esperanton kaj publikigita de Spiritisma Eldona Asocio F. V. Lorenz, kaj en la hungaran (ĉi-lastan eldonis Monda Spiritisma Asocio).
Ĉefaj verkoj
[redakti | redakti fonton]- Voltareis ó Cristo? (1831)
- O clero e o sr. Alexandre Herculano (1850)
- Anátema (1851)
- Maria Moisés (1851)
- Salve, Rei! (1852)
- Folhas Caídas (1854)
- A Filha do Arcediago (1854)
- Mistérios de Lisboa (1854)
- Livro negro do Padre Dinis (1855)
- A Neta do Arcediago (1856)
- O Sarcófago de Inês (1856)
- Onde Está a Felicidade? (1856)
- Um Homem de Brios (1856)
- Cenas da Foz (1857)
- Lágrimas Abençoadas (1857)
- Carlota Ângela (1858)
- O Que Fazem Mulheres (1858)
- Vingança (1858)
- Doze Casamentos Felizes (1861)
- O Morgado de Fafe em Lisboa (Teatro, 1861)
- O Romance de um Homem Rico (1861)
- Amor de Perdição (1862)
- As Três Irmãs (1862)
- Cenas Contemporâneas (1862)
- Coisas Espantosas (1862)
- Coração, Cabeça e Estômago (1862)
- Estrelas Funestas (1862)
- Memórias do Carcere (1862)
- Agulha em Palheiro (1863)
- Anos de Prosa (1863)
- A Gratidão (en Anos de Prosa)
- O Arrependimento (en Anos de Prosa)
- Aventuras de Basílio Fernandes Enxertado (1863)
- Estrelas Propícias (1863)
- Memórias de Guilherme do Amaral (1863)
- Noites de Lamego (1863)
- O Bem e o Mal (1863)
- A Filha do Doutor Negro (1864)
- Amor de Salvação (1864)
- Vinte Horas de Liteira (1864)
- A Sereia (1865)
- O Esqueleto (1865)
- O Judeu (1866)
- A Enjeitada (1866)
- A Queda dum Anjo (1866)
- O Olho de Vidro (1866)
- O Santo da Montanha (1866)
- A Bruxa do Monte Córdova (1867)
- A doida do Candal (1867)
- O Senhor do Paço de Ninães (1867)
- Os Mistérios de Fafe (1868)
- O Retrato de Ricardina (1868)
- Os Brilhantes do Brasileiro (1869)
- A Mulher Fatal (1870)
- D. Antonio Alves Martins: bispo de Vizeu (1870)
- O Condemnado : drama / Como os anjos se vingam : drama (1870)
- Theatro comico: A Morgadinha de Val d'Amores; Entre a flauta e a Viola (1871)
- A espada de Alexandre (1872)
- A Freira no Subterrâneo (1872)
- Livro de Consolação (1872)
- O Carrasco de Victor Hugo José Alves (1872)
- A Infanta Capelista[2] (1872) (restis apenaŭ 3 ekzempleroj de tiu romano ĉar Petro la 2-a, imperiestro de Brazilo, petis al Kamilo ne publikigi ĝin, ĉar temis pri familiano de la Portugala Reĝa kaj Imperia Brazila Familio)
- O Regicida (1874)
- A Filha do Regicida (1875)
- Novelas do Minho (1875-1877)
- A Caveira da Mártir Arkivigite je 2016-09-14 per la retarkivo Wayback Machine (1876)
- A viúva do enforcado Arkivigite je 2016-09-14 per la retarkivo Wayback Machine (1877)
- Eusébio Macário (1879)
- A Corja (1880)
- A senhora Rattazzi (1880)
- Luiz de Camões (1880)
- Suicida (1880)
- A Brasileira de Prazins (1882)
- O General Carlos Ribeiro (1884)
- O vinho do Porto (1884)
- Maria da Fonte (1885)
- O Assassino de Macario (1886)
- Vulcões de Lama (1886)
- Nas Trevas : Sonetos sentimentaes e humoristicos (1890)
- Sá de Miranda (1894)
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Libro Memoraĵoj de Sinmortiginto en PDF Arkivigite je 2016-08-25 per la retarkivo Wayback Machine (ISBN 85-86984-01-9)
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Prezento fare de Affonso B. G. Soares, tradukinto de la verko "Memoraĵoj de Sinmortiginto". Vidi la koncernan libron.
- ↑ Correspondência Epistolar