Aristotela fiziko
|
Tiu artikolo provas taksi la ne-matematikan filozofion pri naturo fare de Aristotelo surbaze de la modernaj matematiko, fiziko kaj kosmologio. |
La greka filozofo Aristotelo malvolvis multajn teoriojn pri la naturo de la fiziko. Temas pri tio, kion oni priskribis kiel la kvar klasikaj elementoj. Li parolis pri la rilatoj inter ĉi-tiuj elementoj, ilia dinamiko, kiel ili efikas ĉe Tero, kaj kiel ili altiras unu la alian per nespecifitaj fortoj.
La ĉefaj principoj de la aristotela fiziko estas:
- La natura situo: ĉiu elemento emas situiĝi al variaj pozicioj rilate al la centro de la Tero, kiu ankaŭ estas la centro de Universo.
- Pezo/malpezo: Por atingi tiun pozicion, la objektoj suferas forton al supro aŭ malsupro.
- Rekta movo: La movo estigita de tiu forto estas rekta kaj konstantrapida.
- Rilato rapideco denso: La rapideco estas inverse proporcia je la denso de la medio.
- Neebleco de la vakuo: Movo en vakuo estus infinite rapida.
- Ĉieeco de etero: Ĉiuj punktoj de la spaco estas plenaj je materio.
- Infinita spaco: Spaco ne povas havi limon.
- Kontinua materio: inter atomoj estus vakuo, do materio ne povas konsistiĝi el atomoj.
