Saltu al enhavo

6-a jarcento a.K.

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el -501)

La 6-a jarcento antaŭ Kristo komenciĝis la 1-an de januaro 600 kaj finiĝis la 31-an de decembro 501 antaŭ nia erao.

En Okcidenta Azio, la unua duono de ĉi tiu jarcento estis superregata de la Nov-Babilona Imperio, kiu leviĝis al potenco malfrue en la antaŭa jarcento post sukcese ribelado kontraŭ Asirion regado. La Regno de Judujo finiĝis en 586 a.K. kiam babilonaj trupoj sub Nebukadnecar la 2-a kaptis Jerusalemon, kaj forigis la plej grandan parton de ĝia loĝantaro al siaj propraj landoj. Babilona regado estis finita en la 540-aj jaroj fare de Kiro la Granda, kiu fondis la Persan Imperion anstataŭe. La Persa Imperio daŭre disetendiĝis kaj kreskis en la plej grandan imperion kiun la mondo konis tiutempe.

En la ferepoka Eŭropo, la kelta ekspansio estis en progreso. Inter la 8-a kaj 6-a jarcentoj antaŭ nia erao regis parton de orienta kaj centra Eŭropo la Hallstatt-kulturo, dum Norda Eŭropo ankoraŭ troveblas en la malfrua Bronzepoko. Ĉinio estis en la Periodo de Printempo kaj Aŭtuno.

593 a.K.: Sapfo kaj Alkajo de Mitileno (jen en pentraĵo el 1881 de Lawrence Alma-Tadema) ekziliĝas al Sicilio

Naskiĝoj kaj mortoj

[redakti | redakti fonton]