Đakovo
| Đakovo | |
| germane Djakowar, serbe Ђаково, hungare Diakovár | |
| urbo | |
 Đakovo
| |
| Oficiala nomo: Đakovo | |
| Ŝtato |  Kroatio
|
|---|---|
| Provinco | Osijek-Baranja |
| Historiaj regionoj | Aŭstrio-Hungario, Reĝando SKS, Jugoslavio |
| Parto de | Slavonio |
| Situo | Đakovo |
| - koordinatoj | 45° 18′ 41″ N 18° 24′ 40″ O / 45.31139 °N, 18.41111 °O (mapo) |
| Areo | 170,0 km² (17 000 ha) |
| Loĝantaro | 27 798 (2001) |
| Denseco | 163,52 loĝ./km² |
| Urbestro | Zoran Vinković |
| Horzono | MET (UTC 1) |
| - somera tempo | MET (UTC 2) |
| Poŝtkodo | 31400 |
| Telefona antaŭkodo | ( 385) 031 |
| Aŭtokodoj | DJ |
  Situo enkadre de Kroatio
| |
 Situo enkadre de Eŭropo
| |
 Vikimedia Komunejo: Đakovo
| |
| Retpaĝo: www.djakovo.hr | |
Đakovo (djakovo), germane Djakowar serbe Ђаково hungare Diakovár estas urbo en Kroatio. Ankoraŭ 8 komunumoj apartenas al la municipo.
Situo
[redakti | redakti fonton]Đakovo situas laŭ fervojo Osijek-Slavonski Brod, laŭ ĉefvojo Osijek-aŭtoŝoseo inter Zagrebo-Beogrado. Osijek troviĝas 37 km.
Historio
[redakti | redakti fonton]La romianoj havis tie setlejon nomatan Certissa. La unua skriba mencio pri la loko devenis el 1239. En 1246 Diakovár iĝis rezidejo de episkopejo de Bosnio. La fortikaĵo menciiĝas en 1387, kie la turkoj venkis la armeon de hungaroj, kroatoj kaj germanoj. En 1805 elita ĉevalaro alvenis kaj parte restis plu. En 1910 loĝis tie 6 304 da homoj, (4 894 kroatoj, 890 germanoj, 249 hungaroj, 164 serboj. Ĝis Traktato de Trianon la urbeto apartenis al Habsburga Imperio, al Hungara reĝlando, al Verőce, kie distriktejo estis, poste al Reĝlando de serboj, kroatoj kaj slovenoj, ekde 1929 al Jugoslavio, fine ekde 1991 al Kroatio.