Bulgara lingvo

	Bulgara lingvo
	български език; bălgarski ezik
lingvo • moderna lingvo
Sudslava lingvaro
Parolata en	Bulgario
Parolantoj	9 000 000
Denaskaj parolantoj	9 milionoj
Skribo	Cirila alfabeto
Lingvistika klasifiko
	Hindeŭropa; Baltslava Slava Sud-slava Bulgara
Oficiala statuso
Reguligita de	Instituto por Bulgara Lingvo
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
ISO 639-1	bg
ISO 639-2	bul
ISO 639-3	bul
Glottolog	bulg1262
Angla nomo	Bulgarian
Franca nomo	bulgare
	Vikipedio
	Vizitu vikipedion en la bulgara lingvo!
	v • d • r

La bulgara lingvo (bulgare български, bălgarski) al la sudslava branĉo de la hindeŭropaj lingvoj. La nombron de la parolantaro oni taksas je 9 milionoj. La plej granda parto (ĉ. 7,3 milionoj) vivas en Bulgario, kromaj parolantoj vivas en aliaj orienteŭropaj landoj, en Grekio, Turkio kaj en Nordameriko.

La vorttrezoro konsistas ĉefe el slavaj radikoj, sed ankaŭ la influoj el la greka kaj la turka estas rimarkeblaj. Ekde la 19-a jarcento oni klopodis anstataŭigi turkismojn per slavismoj ĉefe prenataj el la rusa lingvo. Tiuj klopodoj ĉefe influis la skribitan bulgaran lingvon, en la ĉiutaga lingvaĵo ankoraŭ abundas turkdevenaj elementoj. ^[1]

La bulgara lingvo havas du bazajn dialektojn: la okcident-bulgaran kaj la orient-bulgaran, kiuj ambaŭ havas aron da subdialektoj. Uzatas la cirila alfabeto.

А а /a/ a	Б б /b/ b	В в /v/ v	Г г /g/ g	Д д /d/ d	Е е /ɛ/ e	Ж ж /ʒ/ ĵ	З з /z/ z	И и /i/ i	Й й /j/ j
К к /k/ k	Л л /l/ l	М м /m/ m	Н н /n/ n	О о /ɔ/ o	П п /p/ p	Р р /r/ r	С с /s/ s	Т т /t/ t	У у /u/ u
Ф ф /f/ f	Х х /x/ ĥ	Ц ц /ʦ/ c	Ч ч /tʃ/ ĉ	Ш ш /ʃ/ ŝ	Щ щ /ʃt/ ŝt	Ъ ъ /ɤ̞/,/ə/ a	Ь ь /◌ʲ/ j	Ю ю /ju/ ju	Я я /ja/ ja

La Stiligita Sistemo por la latinigo de la bulgara lingvo estis kreita de L. Ivanov en la Instituto de Matematiko kaj Informatiko ĉe la Bulgara Akademio de Sciencoj en 1995