Samaro (Irako)

Ĉi tiu artikolo temas pri urbo en Irako kaj iama Abasida Kaliflando. Koncerne aliajn signifojn aliru la apartigilojn Samaro (apartigilo) kaj Samara.

Samaro (arabe سامراء, DMG Sāmarrāʾ) estas antikva urbo de Irako je la orienta bordo de la rivero Tigriso, je 100 km de Bagdado, en la gubernio Saladino, kies nomo honoras Saladinon.

• Koordinatoj: 34° 12′ N 43° 52′ O (mapo)
• Loĝantaro: 158 968 (2005)

Samaro
arkeologia loko urbego vd
Administrado
Ŝtato	Irako
Gubernio	gubernio Saladino
Poŝtkodo	34010
Demografio
Loĝantaro	140 400  (2015) [ ]
Loĝdenso	932 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	34° 12′ N, 43° 53′ O (mapo)34.195943.88568 [ ]
Alto	80 m [ ]
Areo	150,58 km² (15 058 ha) [ ]
Samaro (Irako) DEC Situo de Samaro
Partoj Partoj Al-Mutawakkiliyya • Samarra Centre Zone • Samarra South Zone • al-Istablat • al-Quwayr • Qubbat al-Sulaibiyya • al-Ma'shuq • Tell Umm al-Sakhr • al-Huwaysilat Upper • al-Huwaysilat Lower vd
Alia projekto
Vikimedia Komunejo Samarra [ ]

Ĝi estis fondita en la jaro 835, kiam la ĥalifo al-Mu‘tasim decidis konstrui propran ĉefurbon. Ĝi estis ĉefurbo ĝis 892, kiam la ĥalifo al-Mu‘tadid decidis reveni al Bagdado. En tiu periodo la urbo estis unu el la plej luksaj metropoloj, kaj entenis la plej grandan moskeon kiun konis la araba imperio. El tiu konstruaĵo nur restas ekstera muro kaj la minareto, konata kiel Malwiyya, kun formo de zigurato. La terminoj "Anarkio en Samaro" aŭ "Malordo en Samaro" referencas al la periodo 861–870 en la historio de la Abasida Kaliflando, kiu estis markita de ekstrema interna nestabileco kaj violenta sukcedo de kvar kalifoj, kiuj iĝis pupoj en la manoj de povegaj rivalaj militgrupoj.

En Samaro nun loĝas precipe ŝijaistoj, kaj ĝi entenas diversajn monumentojn de tiu religia grupo.

Je la 22-a de februaro de 2006, granda atenco detruis la oran kupolon de la plej konata monumento de la urbo, la moskeo Al Askari.

En 2007, UNESCO nomis Samaron monda heredaĵo.

Vidu ankaŭ

• Granda Moskeo de Samaro
• Minareto de Samaro
• Supra Mezopotamio