Prado-Muzeo

La Prado-Muzeo (hispane Museo del Prado); prado signifas "herbejo") estas grava muzeo lokita en Madrido. Ĝi entenas kelkajn el la plej belaj kolektoj de eŭropaj pentraĵoj, datiĝantaj ekde la 14-a jarcento ĝis la komenco de la 19-a jarcento. La Prado-Muzeo estas unu el la plej grandaj muzeoj de la tuta mondo. Ĝi estas unu el plej gravaj kaj certe la 11a plej vizitata en la mondo en 2010.

Prado-Muzeo
Museo del Prado Museo Nacional del Prado
arta muzeo vidindaĵo organizaĵo nacia muzeo turisma celloko
Lando	Hispanio vd
Situo	Madrido
Adreso	Paseo del Prado, 28014 Madrid
Arkitekto(j)	Juan de Villanueva vd
Estiĝo	1819
Malfermo	19-a de novembro 1819
Direktoro	Miguel Falomir Faus
Koordinatoj	40° 24′ 50″ N, 3° 41′ 32″ U (mapo)40.413888888889-3.6922222222222
Prado-Muzeo (Madrido) DEC Situo de Prado-Muzeo
Jaraj vizitantoj:	3 497 345 (2019)
Partoj Prado Hall 056B (en) , Prado hall 026 (en) , Prado Hall 025 (en) , Prado Hall 024 (en) , Prado Hall 051A (en) , Prado Hall 008B (en) , Prado Hall 012 (en) kaj Prado Hall 077 (en) vd
Premioj (2014)  gold Medal of the Community of Madrid (en) vd
Retpaĝo	https://www.museodelprado.es/

La Prado-Muzeo, kore de Madrido.

Verkoj

La plej famaj kaj multnombraj verkoj estas tiuj de Diego Velazquez, Francisco de Goya kaj Hieronymus Bosch. Sed troviĝas ankaŭ en la muzeo pentraĵoj fare de El Greco, Petro Paŭlo Rubens, Giambattista Pittoni, Rafaelo, Tiziano, Bartolomé Esteban Murillo, Sandro Botticelli, Caravaggio, Albrecht Dürer, Melozzo da Forlì, Rembrandt kaj Paolo Veronese.

Oni montras ĉirkaŭ 1,150 verkojn el totalo de pli ol 8,600: la resto atendas en subteraj keloj pro spacomanko. La kerno devenas el reĝaj kolektoj, pro kio temas pri kolekto limigita al ties rilatoj kaj emoj. Mankas la enciklopedia tendenco de la Luvro, Hermitejo aŭ Nacia Galerio de Londono. El skoloj elstaras la hispana, flandra kaj itala (ĉefe venecia) kaj poste iome la franca kaj malpli la germana, nederlanda kaj brita (portretoj). Krom pentraĵoj estas ankaŭ skulptaĵoj kaj ornamaj artaĵoj.

Historio de la konstruaĵo

La ĉefan konstruaĵon oni starigis dum la reĝado de Karlo la 3-a, fare de la arkitekto Juan de Villanueva. Ĝi estis uzita kiel kavalieriar-estrarejo kaj kiel rezervo de pulvo por la soldatoj de Napoléon Bonaparte. La muzeo estis naciigita en 19-a de novembro 1819, samkiel la najbaraj konstruaĵoj en 1918.

Vidu ankaŭ

• Muzeo

Eksteraj ligiloj

• Oficiala TTT-ejo Arkivigite je 2015-09-28 per la retarkivo Wayback Machine