Maurizio Milani

Itala aktoro kaj humuristo

Maurizio Milani (vera nomo Carlo Barcellesi, naskiĝis la  20-an de majo 1961(nun 1961-05-20) (63‑jara) en Milano) estas itala aktoro, humuristo,[1] kaj verkisto.

Maurizio Milani
Persona informo
Naskiĝo la  20-an de majo 1961(nun 1961-05-20) (63‑jara)
en Italio Milano, Lombardio, Italio
Lingvoj itala vd
Loĝloko Codogno vd
Ŝtataneco Italio Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo komikisto
teatra aktoro
aktoro
verkisto
televida aktoro Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1987 - nuntempo
En TTT http://mauriziomilani.blogspot.com
Aktorado
Pluaj premioj 2005: Premio Satira Politica Forte dei Marmi, sekcio kabaredo
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Biografio

redakti

Li naskiĝis en Milano en 1961, li diplomiĝis ĉe la "Istituto tecnico Agrario Statale Tosi" en Codogno, la urbo de sia familio. Li komencis kiel komikulo en "Zelig Cabaret" en Milano en 1987. Tre aktiva ankaŭ kiel satiristo, li skribis en la ĵurnalo "Il Foglio" kaj "Libero", kaj kunlaboras kun "Max".

Teatro

redakti
  • 1992, Un uomo da badile
  • 1993, Piacenza[2]
  • 1995, Animale da fosso
  • 1998, Il pubblico all'uscita si lamenta

Televido

redakti
  • 1993, Letti Gemelli
  • 1992, Su la testa! (Rai 3)
  • 1993, Cielito lindo (RaiTre)
  • 1997-98, Scatafascio (Italia 1)
  • 1998-99
    • Comici (Italia 1)
    • Facciamo cabaret (Italia 1)
  • 2003-08, Che tempo che fa' (RaiTre)

Bibliografio

redakti
  • 1994, Animale da fosso, Bompiani
  • 1996, Un uomo da badile, Baldini&Castoldi
  • 1998, Vantarsi, bere liquori, illudere la donna, Baldini&Castoldi
  • 2003, La donna quando non capisce s'innamora, Kowalski
  • 2005, In amore la donna vuol tribolare, Kowalski
  • 2006, L'uomo che pesava i cani, Kowalski
  • 2007, Del perché l'economia africana non è mai decollata, Kowalski
  • 2010, Mi sono iscritto nel registro degli indagati, Rizzoli
  • 2011, Chi ha ciulato la Corrente del Golfo?, Aliberti
  • 2012, Fidanzarsi non conviene, Barbera
  • 2013, Uomini che piangono per niente, Rizzoli
  • 2014, Saltar per terra causa vino, Wingsbert House
  • 2016, Il verro ruffiano, Baldini&Castoldi

Referencoj

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti