Ho Chi Minh

vjetnama verkisto, revoluciulo kaj prezidanto
1 ŝanĝo en ĉi tiu versio atendas kontrolon. La stabila versio estis patrolita je 26 aŭg. 2024.
Ĉi tiu artikolo temas pri iama gvidanto de Vjetnamio. Por urbo rigardu la paĝon Ho-Ĉi-Min-urbo.

HO Chi Minh (vjetname Hồ Chí Minh, IFA: [hò cǐ mīŋ̟], esperante laŭ PIV Ho-Ĉi-Min[1]; antaŭe Nguyễn Sinh Cung kaj konata kiel Bác Hồ,Onklo Ho) estis vjetnama komunista revolucia gvidanto, ĉefministro (1954) kaj prezidento (1954 – 1969) de Nord-Vjetnamio.

Hồ Chí Minh
Persona informo
Hồ Chí Minh
Naskonomo Nguyễn Sinh Cung
Naskiĝo 19-an de majo 1890 (1890-05-19)
en Nghe An (Nghệ An), Franca Hindoĉinio
Morto 2-an de septembro 1969 (1969-09-02) (79-jaraĝa)
en Vjetnamio Hanoi, Vjetnamio
Mortis pro Naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per Kora malsufiĉo Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo Maŭzoleo de Ho-Ĉi-Min Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio vjetnama popola religio vd
Etno vjetnamoj vd
Lingvoj anglafrancarusavjetnama • sudĉina lingvo • Nordĉina dialektaro vd
Loĝloko Hanojo vd
Ŝtataneco Nord-Vjetnamio
Franca Hindoĉinio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Komunisma Universitato de Laboristoj Orientaj
Quoc Hoc – Hue High School for the Gifted (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Komunista Partio
Subskribo Ho Chi Minh
Memorigilo Ho Chi Minh
Familio
Patro Nguyễn Sinh Sắc (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Hoàng Thị Loan (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Alia nomo Nguyễn Ái Quốc • Hồ Chí Minh • Nguyễn Tất Thành vd
Okupo politikisto
ĵurnalisto
poeto
verkisto
militisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en ParizoHanojo vd
2-a Prezidento de Demokrata Respubliko Vjetmanio
Dum 2-a de septembro 19452-a de septembro 1969
Antaŭulo la oficejo ekestis
Sekvanto Tôn Đức Thắng
Ĉefministro de Demokrata Respubliko Vjetnamio
Dum 2-a de septembro 194520-a de septembro 1955
Sekvanto Phạm Văn Đồng
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
La domo de Ho-Ĉi-Min en Hanojo
Dosiero:Ho Chi Minh 5 congress.jpg
Ho-Ĉi-Min (en la unua vico, tria de maldekstre) kun la grupo de delegitoj de la 5-a Kongreso de la Tria Internacio(Kominterno)
Ho-Ĉi-Min kun la maristoj en la havenurbo Stralsund en la iama Orienta Germanio, 1957

Biografio

redakti

Ho Chi Minh fariĝis komunisto kiam li loĝis en Britio kaj Francio (1915 – 1927). En Francio en 1918 li kampanjis por sendependiĝo kaj en 1919 li peticiis la pac-konferencon de Versajlo, Francio, postulante egalrajtojn por Hindoĉinio.

Poste Ho Chi Minh iĝis fondanta ano de la Franca Komunista Partio, kaj pasigis tempon en Moskvo. Li translokiĝis al Hongkongo, kie li fondis la Hindoĉinan Komunistan Partion.

Li prenis la nomon Ho Chi Minh (esperante Li, Kiu Lumigas) kaj revenis al Vjetnamio en 1941 kaj deklaris sendependiĝon. Li gvidis la movadon Viet Minh por sendependiĝo kaj sukcese batalis kontraŭ Francio inter 1946 kaj 1954.

Li fariĝis prezidento de Nord-Vjetnamio je la 2-a de marto 1946. Je la 6-a de marto li subskribis interkonsenton laŭ kiu Francio akceptis Vjetnamion kiel sendependan ŝtaton.

Dum la 1960-aj jaroj li batalis por la reuniĝo de Norda kaj Suda Vjetnamo. Li gvidis preskaŭ senĉesan militon kontraŭ Francio kaj poste Usono ĝis sia morto en 1969.

Ideologio

redakti

Jeno estis priskribita kiel la kerno de la ideologia sistemo de la nomita Pensaro Ho Ĉi Minh, kiel estis kodigita de la Vjetnama Komunista Partio: [2][3]

  • Nacia liberigo, klasa liberigo, homa liberigo
  • Nacia sendependeco
  • Nacia unueco
  • Popola posedrajto; konstruo de la vera ŝtato de la popolo, fare de la popolo, por la popolo
  • Nacia defendo de ĉiu popolo, konstruo de la popolaj armitaj fortoj
  • Ekonomia kaj kultura disvolvigo, konstante plibonigante materian kaj spiritan vivon de la popolo
  • Revoluciaj etikaj necesoj, ŝparemo, integreco, justeco, kaj nepartieco
  • Zorgo de promocio de revoluciaj generacioj por la estonteco
  • Konstruo de pura, forta partio, kadroj kaj partimembroj kiuj estas kaj estroj kaj fidelaj servistoj de la popolo

Ho Chi Minh kaj Esperanto

redakti

Laŭ artikolo Arkivigite je 2014-06-29 per la retarkivo Wayback Machine de Ĉina Radio Internacia, Ho Chi Minh interesiĝis pri esperanto kaj eĉ povis paroli ĝin. En la artikolo, oni povas legi :

 
 Nuntempe, surbaze de fidindaj fontoj de informado mi malkovris, ke li sciis ankaŭ Esperanton, kaj Ho Chi Minh reale estis esperantisto. De 1914 ĝis 1917 Ho Chi Minh vivis en Anglio. Krom la anglan lingvon, li lernis ankaŭ Esperanton, partoprenis la sindikatan movadon kaj la skoltisman organizon de Anglio. Tiutempe anglaj skoltoj ŝatis paroli Esperanton en siaj kunsidoj kaj renkontiĝoj.

Post la Aŭgusta Revolucio de 1945 krom la francan, anglan kaj ĉinan, la Radiostacio de Vjetnamio uzis ankaŭ Esperanton por elsendi siajn novaĵojn tra la mondo. Prezidanto Ho Chi Minh sugestis al tiama direktoro de "Voĉo de Vjetnamio", ke Esperanto, krom aliaj lingvoj, estis utiligata por disvastigi tra la mondo la "Deklaracion de Sendependo" de Vjetnamio. Tiamaniere Vjetnamio estis la unua azia lando uzinta la internacian lingvon en radio. La ĉiutaga radio-elsendo en Esperanto daŭris de septembro 1945 ĝis la eksplodo de la agresmilito fare de la francaj koloniistoj en Vjetnamio en decembro 1946.

En 1954, post la subskribo de la Ĝeneva Konvencio por paco en Hindoĉinio, internacia kontrola delegacio konsistanta el reprezentantoj de Hindio, Kanado kaj Pollando alvenis Vjetnamion por efektivigi sian funkcion. La delegacio estis akceptita de la Prezidanto Ho Chi Minh. En tiu renkontiĝo Prezidanto Ho parolis angle kaj france kun la gastoj. Turninte sin al polaj delegitoj li subite demandis: "Ĉi tie ĉeestas reprezentantoj de Pollando, la patrujo de Doktoro Zamenhof, la kreinto de la internacia lingvo? Do kiu el vi povas paroli Esperanton?". Du el ili levis siajn brakojn. Ho Chi Minh montriĝis ĝoja kaj de tiu ĉi momento li babiladis kun tiuj poloj en Esperanto. [...]

En 1968, unu jaro antaŭ sia morto, dum vizito al aviadistoj de la Popolaj Armefortoj de Hanojo, en intima konversacio Ho Chi Minh foje klarigis al ili pri Esperanto. Li diris: "Ĉiuj nacianoj, krom sian patrinan lingvon, povas lerni nur Esperanton por egalrajte kontaktiĝi unu al la alia. Esperanto estas facila por la ellernado kompare kun la nacilingvoj. 

En Esperanto aperis

redakti
 
 La aŭtoro, estro de la plej aktuala kaj plej suferanta popolo, montriĝas per siaj poemetoj posedanto de forta spirito. Kiu, vivaĉante longe, longe en malliberejoj kun la kutimaj skabio, cimoj, frosto, malsato, soifo, severeco, pedikojn kaj nenio bona, havus la laŭdindan humoron verki tagofine sian poemeton, nur kvarversan, mildan, simplan pri la taga notindaĵo, aŭ pensi iom filozofe pli profunde? Vidu:

«Suferas la rizgreno sub la bato rizpistila
Sed pasis la elprovo, miros vi pro blanko brila!
Similaj estas homestaĵoj en ĉi-monda vivo
Por iĝi hom’ necesas la pistil’ de malfeliĉo.»

La sinsekvaj poemetoj konigas la homon kaj rakontas parton de lia vivo. La traduko estas klara; sed estas videble ke la tradukinto devis forte streĉi la

kordon por harmoniigi la rimojn! Estas notindaj du interjekcioj: Ua..,! ua...! ua! uaa!, por esprimi ploron de bubo kaj: fing, fing, fing... (pluveto vibradas); sed ne ŝajnas necesa tiu pa, li elveture saltis, ĉar en Plena Vortaro ni jam havas Hopi por invito al salto. 
— Salvador Gumà. Boletín n161 (maj 1967)

Literaturo

redakti

Prezidento Ho Chi Minh (resuma biografio). Fremdlingva eldonejo. Hanojo, 1970. 154 paĝoj.

 
 En la antaŭparolo de ĉi tiu interesa verko aperas interalie: “la meritoj kaj la verkoj de Prezidento Ho Chi Minh estas senmezuraj, kiel alta ĉielo kaj vasta maro." La libro estas ne nur biografio de eminenta ŝtatestro, sed ankaŭ

ekzalta panegiro, pasia kaj patosa kulto al homo, kiu nedubeble faris al si lokon en la monda historio kaj speciale en la historio de sia lando disŝirata de kruela kaj longa milito.

La konstanta majuskligo de la litero L en la pronomo li, kiam per ĝi oni aludas la antaŭ nelonge mortintan Prezidenton Ho Chi Minh, iom ŝokas niajn okcidentajn morojn. 
— Boletín n184 (mar 1971)

Eksteraj ligiloj

redakti

Referencoj

redakti
  1. PIV
  2. Văn kiện Đại hội đại biểu toàn quốc lần thứ IX, Nhà xuất bản. Dokumento de la 9a Nacia Kongreso, Publishing House. National politics, Hanoi, 2001, p. 83.
  3. Giáo trình tư tưởng Hồ Chí Minh. Nhà xuất bản chính trị quốc gia. Tái bản lần thứ hai, 2006, trang 22