Gyula Erkel
Gyula Erkel [djula], laŭ hungarlingve kutima nomordo Erkel Gyula estis hungara dirigento, komponisto, pianisto, altlerneja instruisto. Li estis la plej aĝa filo de Ferenc Erkel, liaj fratoj estis ekzemple Sándor Erkel kaj László Erkel.
| Gyula Erkel | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 4-an de julio 1842 en Buda |
| Morto | 22-an de marto 1909 (66-jaraĝa) en Újpest |
| Ŝtataneco | Hungario 
|
| Familio | |
| Patro | Ferenc Erkel
|
| Patrino | Adél Adler (en) 
|
| Frat(in)oj | Sándor Erkel, Elek Erkel, László Erkel kaj Lajos Erkel (en)
|
| Infano | Jenő Erkel (en)
|
| Okupo | |
| Okupo | komponisto dirigento pianisto
|
Gyula Erkel [1] naskiĝis la 4-an de julio 1842 en Pest (urbo) aŭ en Buda, li mortis la 22-an de marto 1909 en Újpest.
Biografio
redaktiGyula Erkel komence lernis muzikon hejme, poste de Mihály Mosonyi ĝis 1860. Li debutis en orkestro de Nacia Teatro de Pest kiel triangulisto en aĝo 5!. Ekde 1857 li pianludis. Li estis oficiale frapinstrumentisto de la Teatro inter 1856–1861, poste 2 jarojn li estis familia muzikinstruisto kaj pianisto ĉe grafa familio. En 1863 li ricevis la postenon tria dirigento de la Nacia Teatro. Inter 1884-1889 li estis dirigento de la Reĝa Operejo, poste li emeritiĝis (tamen ekzemple en 1892 li dirigentis). En tiu dirigenta periodo li dirigentis ankaŭ koncertajn orkestrojn. Inter 1879 kaj 1908 li instruis ankaŭ en la Muzikakademio, poste li iĝis emerito. Intertempe en 1891 li fondis muziklernejon en Újpest, kiun li direktis ĝis sia morto.
Li edziĝis en 1870, poste 6 geinfanoj naskiĝis.
Elektitaj komponaĵoj
redakti- Magyar induló, d-moll (hungara marŝo)
- Ede Szigligeti: Álmos (teatra akompana muziko, 1859)
- Emlék Gyulára (komponaĵo por 2 pianoj, 1862)
- Ŝekspiro: Makbeto (teatra akompana muziko, 1867)
- Jenő Rákosi: A ripacsos Pista dolmánya (teatra akompana muziko, 1874)
Elektitaj disĉiploj
redaktiMemorigiloj
redakti- memortabulo, strato kaj muziklernejo (1991) en Budapeŝto-Újpest