György Bartók (filozofo)

Estas neniuj versioj de ĉi tiu paĝo, do ĝi eble ne estis kvalite kontrolita.

BARTÓK György [barto:k] estis hungara filozofo, teologia kaj universitata profesoro, ano de MTA naskita en Nagyenyed la 3-an de aŭgusto 1882 kaj mortinta en Budapeŝto la 26-an de novembro 1970.

György Bartók
Persona informo
Naskiĝo 3-an de aŭgusto 1882 (1882-08-03)
en Aiud
Morto 26-an de novembro 1970 (1970-11-26) (88-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét, 46/2-1-3 Redakti la valoron en Wikidata
Ŝtataneco Hungario Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Patro György Bartók (episkopo) Redakti la valoron en Wikidata
Parencoj László Ravasz (bofrato) Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo filozofo Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Biografio

redakti

György Bartók estis filo de episkopo György Bartók. La teologion kaj filozofion li studis en Universitato de Koloĵvaro kaj li daŭrigis en Leipzig kaj Heidelberg (1905–06). Li akiris pastra (1905), filozofidoktora (1906), poste mezlernejinstruista diplomon (1907). Li instruis en Koloĵvaro (1906–07), en Nagyenyed (1907–09). Ekde 1909 li instruis teologion en Koloĵvaro kaj Sárospatak (1908). Li instruis en Universitato de Koloĵvaro, Budapeŝto (1919-21), Szeged (1921-40) kaj denove en Koloĵvaro (1940–44). Li translokiĝis Budapeŝton en 1944 kaj estis filozofia profesoro de Reformita Teologia Akademio (1946–49). Li reprezentis la koncepton de subjetiva idealismo. Li estis la fondantano de Societo Károly Böhm, komitatano de Hungara Protestanta Literatura Societo.

Ĉefaj verkoj

redakti
  • Az akaratszabadság problémája (Kolozsvár, 1906);
  • Kálvin, mint nevelő (Nagyenyed, 1909);
  • Gr. Széchenyi István gondolkodása (Kolozsvár, 1910);
  • Az erkölcsi érték philosophiája (Kolozsvár, 1911);
  • Böhm Károly tana és személyisége (Kolozsvár, 1913);
  • Erdélyi János gondolkodása (Kolozsvár, 1914);
  • Petőfi lelke (Bp., 1922);
  • A philosophia lényege (Szeged, 1924);
  • Kant (Kolozsvár, 1925);
  • Az erkölcsi értékeszme története (I-II., Szeged, 1926-35);
  • Böhm Károly (Bp., 1928);
  • Forradalom és reformáció (Szeged, 1932);
  • A középkori és újkori filozófia története (Bp., 1935);
  • Történet és értékelés (Szeged, 1939);
  • A filozófia lényege és problémái (Bp., 1947).