Girolamo Mei
Girolamo Mei (nask. 27-a de majo 1519; mort. julio 1863) estis itala historiisto kaj humanisto, fama en la muzikhistorio ekpuŝinte per intelekta imulso la Florencan Skolon revivigi la antikvan grekan dramon. Li naskiĝis en Florenco kaj mortis en Romo.
| Girolamo Mei | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 27-an de majo 1519 en Florenco |
| Morto | 1-an de julio 1863 (75-jaraĝa) en Romo |
| Lingvoj | itala |
| Okupo | |
| Okupo | historiisto muzikologo muzika teoriisto 
|
Mei estis la unua Eŭropano post Anicius Manlius Severinus Boethius kiu detale studis la malnovgrekan muzikteorion. Li kompilis siajn eltrovaĵojn en la granda traktaĵo De modis musicis antiquorum (neniam publikata, sed verkita inter 1568 kaj 1573).
Multajn el siaj rezultoj li komunikis al Vincenzo Galilei per multampleksa korespondado; tiuj ĉi informoj estis determinaj je la formado de la nova stilo, kiu evoluis en Florenco fine de la 16-a jarcento, la nova recitativa stilo, el kiu siaflanke evoluis la monodio, la unua muzikdramo kaj eble la opero. Galilei kaj la aliaj anoj de la Camerata Florentina sin dediĉis al la tasko revivigi la muzikon de la malnovgreka dramo kaj, kvankam ili eraris pri tio, kiel realigi ĝin, utiligante la ideojn de Mei ili survojigis unu el la plej gravaj revolucioj en la muzikhistorio.
Mei ankaŭ publikis kaj komentis la tragediojn de Eskilo kaj Eŭripido samkiel multajn aliajn verkojn de klasikantikvaj verkistoj.
Bibliografio
redakti- Claude Palisca, Girolamo Mei,NewGrove 1980 xii 7-68
- Gustave Reese, Music in the Renaissance. New York, W.W. Norton & Co., 1954. ISBN 0-393-09530-4