Edward Mills Purcell

Edward Mills PURCELL (naskiĝis la 30-an de aŭgusto 1912 en Taylorville, Illinois, mortis la 7-an de marto 1997, Kembriĝo, Massachusetts) estis usona fizikisto, kiu malkovris en 1946 la fenomenon de la nukleomagneta resonado (NMR) en fluidaj kaj solidaj korpoj. Li ricevis pro tio Nobel-premion pri fiziko – kun Felix Bloch – en 1952.

Edward Mills Purcell
Nobel-premiito
Persona informo
Edward Mills Purcell
Naskiĝo	30-an de aŭgusto 1912 (1912-08-30) en Taylorville, Ilinojso
Morto	7-an de marto 1997 (1997-03-07) (84-jaraĝa) en Kembriĝo, Masaĉusetso
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Usono vd
Alma mater	Universitato Harvard Universitato Purdue vd
Profesio
Okupo	fizikisto nuklea fizikisto universitata instruisto vd
Laborkampo	Nuklea fiziko vd
Doktoreca konsilisto	Kenneth Bainbridge • Henry DeWolf Smyth vd
Verkado
Verkoj	Electricity and Magnetism vd
Honorigoj Honorigoj (29-a de junio 1989)  eksterlanda ano de la Reĝa Societo (1988)  Beatrice M. Tinsley Prize (en) (1984)  Max Delbruck Prize (en) (1979)  Nacia Medalo de Scienco (1976)  Karl G. Jansky Lectureship (en) (1967)  Oersted Medal (en) (1953)  Richtmyer Memorial Lecture Award (en) (1952)  Nobel-premio pri fiziko  Fellow of the American Academy of Arts and Sciences (en) vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Societo de Londono (eksterlanda ano de la Reĝa Societo) (1989–) Usona Nacia Akademio de Sciencoj (Member of the National Academy of Sciences of the United States (en) ) (1951–) Amerika Filozofia Societo Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj Usona Fizika Societo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Purcell gvidis dum la Dua Mondmilito radaresploran grupon en Kembriĝo, en radiada laboratorio de la Massachusetts Institute of Technology (MIT). Li ellaboris en 1946 la mezuradon de NMR. Tiu estis granda antaŭenpaŝo komapre al atomfaska metodo de Isidor I. Rabi.

Purcell iĝis en 1949 fizika profesoro de la Harvarda Universitato. Li rimarkis en 1952 la 21cm-an ondolongan radiadon de la neŭtra atoma hidrogenoen la interstelaro, kies ekziston antaŭvidis la nederlanda astronomo Hendrik Christoffel van de Hulst en 1944.