Duoninsula araba dialekto

La duoninsula araba aŭ suda araba dialekto temas pri la variaĵoj de la araba, kiujn oni parolas en la Araba Duoninsulo. Tio inkludas la landojn Sauda Arabio, Jemeno, Omano, Unuiĝintaj Arabaj Emirlandoj, Kuvajto, Barejno, Kataro, suda Irako, kaj la tribaj popoloj (la historiaj loĝantoj) de Jordanio.

Ĉar tiu ĉi areo estas la hejmlando de la araba lingvo, la lingvo parolata tie estas pli proksima al la klasika araba ol aliloke. Iuj lokaj dialektoj tenis multajn arkaikajn trajtojn, kiujn la aliaj dialektoj perdis, ekzemple iuj konservas la nunigon de nedefinitaj substantivoj. Ili tenas la plimulton el la klasika sintakso kaj vortprovizo, sed ankoraŭ diferencas de la klasika araba, kiel la aliaj dialektoj.

Variaĵoj

La jenaj variaĵoj estas ordinare rimarkataj:

• Jemena araba dialekto, kiu montras pasintatempan flekcion per la tre arkaika sufikso -k, kiel en la sudaj ŝemidaj lingvoj. Estas rimarkende, ke la dialekto de Adeno havas /ɡʲ/ > [ɡ] kiel en Kairo.
• Heĝaza araba dialekto, parolata en Sauda Arabio laŭ la marbordo de la Ruĝa Maro, precipe en la urboj Mekko kaj Ĝido. Se paroli per severaj terminoj, estas du distingeblaj dialektoj en la regiono Heĝazo, unu parolata de la beduenaj eksterurbaj popoloj kaj alia de la urba popolo. Tamen, la termino plej ofte aplikiĝas al la urba variaĵo, parolata en urboj kiaj Ĝido, Mekko, kaj Jenbo.
• Naĝda araba dialekto, parolata en la centro de la duoninsulo en Sauda Arabio kaj karakterizata per la ŝanĝo de /q/ al [dz] kaj /k/ al [ts].
• Golfa araba dialekto, kiu inkludas la omanan araban, la dofaran araban, kaj la ŝihuhan.
• Bahrana araba dialekto, parolata en orienta Arabio, Omano, kaj Barejno.