Bernardo Sartori
Bernardo SARTORI (naskiĝis la 25-an de majo 1897 en Trevignano, Provinco de Trevizo, Italio - mortis la 3-an de aprilo 1983 en Ombaci, Ugando) estis Comboniana pastro, misiisto en Ugando kaj en Ebur-Bordo.
| Bernardo Sartori | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 25-an de majo 1897 en Trevignano |
| Morto | 3-an de aprilo 1983 (85-jaraĝa) en Ombaci |
| Lingvoj | itala |
| Ŝtataneco | Italio (1946–1983) Reĝlando Italio (1897–1946) 
|
| Okupo | |
| Okupo | katolika sacerdoto misiisto
|
Biografio
redaktiNaskiĝinta la 25-an de majo 1897 en Trevignano, TV, Bernardo Sartori eniris la Seminarion en 1908 malgraŭ la opono de sia patro[1].
Foririnta kiel soldato dum la Unua mondmilito, li estis ordenita Comboniana pastro en Venegono Superiore la 31-an de marto 1923.
En 1934, li foriris al Ugando. En 1953, li konstruis en Koboko sanktejon dediĉitan al Nia Sinjorino de Fátima.
Li revenis nur de tempo al tempo en Italion. En 1979 il fuĝis de la milito en Ugando kaj rifuĝis en Zairo. Reveninte al Ugando en 1982, Li forpasis la matenon de Pasko en 1983.
La 25-an de marto 1988, en diocezo de Arua, malfermiĝis lia procezo por beatigo, sekve de kio Patro Sartori estis nomita Servisto de Dio.