zgnić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: zgnic

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z-gnić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzɡɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕ
  • Syllabification: zgnić

Verb

[edit]

zgnić pf (imperfective gnić)

  1. (intransitive) to rot; to decay
  2. (intransitive, colloquial) to spend the rest of one's life in prison
    Synonym: sczeznąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of zgnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zgnić
future tense 1st zgniję zgnijemy
2nd zgnijesz zgnijecie
3rd zgnije zgniją
impersonal zgnije się
past tense 1st zgniłem,
-(e)m zgnił
zgniłam,
-(e)m zgniła
zgniłom,
-(e)m zgniło
zgniliśmy,
-(e)śmy zgnili
zgniłyśmy,
-(e)śmy zgniły
2nd zgniłeś,
-(e)ś zgnił
zgniłaś,
-(e)ś zgniła
zgniłoś,
-(e)ś zgniło
zgniliście,
-(e)ście zgnili
zgniłyście,
-(e)ście zgniły
3rd zgnił zgniła zgniło zgnili zgniły
impersonal zgnito
conditional 1st zgniłbym,
bym zgnił
zgniłabym,
bym zgniła
zgniłobym,
bym zgniło
zgnilibyśmy,
byśmy zgnili
zgniłybyśmy,
byśmy zgniły
2nd zgniłbyś,
byś zgnił
zgniłabyś,
byś zgniła
zgniłobyś,
byś zgniło
zgnilibyście,
byście zgnili
zgniłybyście,
byście zgniły
3rd zgniłby,
by zgnił
zgniłaby,
by zgniła
zgniłoby,
by zgniło
zgniliby,
by zgnili
zgniłyby,
by zgniły
impersonal zgnito by
imperative 1st niech zgniję zgnijmy
2nd zgnij zgnijcie
3rd niech zgnije niech zgniją
passive adjectival participle zgniły zgniła zgniłe zgnici zgniłe
anterior adverbial participle zgniwszy
verbal noun zgnicie

Further reading

[edit]
  • zgnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zgnić in Polish dictionaries at PWN